Traditional Acts Of Romance Make Me Cringe

Ik haat romantiek. Oké, haat is een sterk woord, maar het idee dat een man kaarsen voor een geurend bad voor me plaatst terwijl liefdesliedjes op de achtergrond spelen, maakt dat ik wil opschroeien en van binnen doodga. Het is niet dat ik ondankbaar ben, het is dat het een grove AF is.

Het is allemaal zo cliché. Romance zou helemaal geen one-size-fits-all-concept moeten zijn, maar Hollywood heeft ons het idee verkocht dat alle vrouwen er van houden om overladen te worden met bloemen en chocolaatjes en dat het ontwormen van onze harten en broeken even eenvoudig is als ons meenemen uit voor een diner bij kaarslicht. Geeuw. Het spijt me, maar we zijn allemaal totaal uniek, dus als een man traditionele romance-by-nummers probeert, wil ik gewoon een Forrest Gump doen en rennen.

Het wordt vaak gebruikt om punten te winnen. Wat is het motief hier eigenlijk? Worden deze romantische gebaren gebruikt als een symbool van liefde of proberen deze kerels met mij punten te winnen? Ik heb in het verleden zoveel jongens horen opscheppen over hoe romantisch ze zijn, zoals het ultieme doel is om een ​​medaille te winnen (of, weet je, te worden gelegd). Mij ​​dwingen hem te waarderen door middel van oubollige daden, hij keert hersens terug van vreselijke romcoms zal me niet winnen, ooit.

Ik voel me verplicht. Grote romantische gebaren zetten me alleen maar onder druk om de man te vertellen hoe geweldig / attent / aardig hij is, of om zich uit te kleden en ernaar toe te gaan. Ik wil die druk niet voelen. Het gevoel dat je iemand iets schuldig bent, is zeker niet romantisch.

Grote gebaren voelen nep. Het is gewoon een beetje gekunsteld, is het niet? Teddyberen met harten, chocolaatjes, rozenblaadjes ... stop het gewoon! Tenzij een man een serieuze passie heeft voor knuffelbeesten (in welk geval, misschien moeten we toch niet daten) of een prijswinnende horicurist is, is er weinig tot geen aandacht voor deze gebaren, dus ze zijn zinloos.

Gedichten zijn genotzuchtig. Misschien niet verrassend, ik ben geen grote fan van liefdesgedichten. Ik denk dat ze cheesy en ongelooflijk genotzuchtig zijn en ze doen me ineenkrimpen. Sommige gedachten zijn waarschijnlijk het beste te lezen in je dagboek, gast.

Romantische uitjes zijn mijn versie van de hel. Weekendreizen zijn geweldig - ik ben dol op reizen en nieuwe plekken ervaren met mijn vriend is het beste gevoel ooit ... tenzij dat weekend vooraf is bestempeld als een "romantische vakantie" en dan is het mijn idee van de hel. Druk om speciale kleding mee te nemen, druk om duur ondergoed te kopen, druk om een ​​'romantisch' restaurant te vinden, en laat me niet eens beginnen met rozenblaadjes op het bed. Wie dacht dat dat een goed idee was? Ugh.

Een man die diep in mijn ogen staart, doet me geschonden voelen. Hoewel ik een man waardeer die fatsoenlijk oogcontact kan maken, waardeer ik zeker niet een lange, slepende blik waardoor ik me geschaad voel. Probeer mijn ziel niet door mijn ogen binnen te dringen - wat erin zit zou sowieso de meesten bang maken.

Openbare vertoningen van genegenheid zijn gewoon verkeerd. U kent die voorstellen voor het openbare huwelijk die op het internet viraal gaan met honderden dansende vreemdelingen, een Bruno Mars-soundtrack en een arme, nietsvermoedende andere helft? Ze laten me willen braaksel projecteren. Er is iets diep leedvermaakends wanneer mensen wanhopig behoefte hebben om de wereld te laten zien hoe ontzettend verliefd ze zijn. Als je echt verliefd bent, zou het dan niet alleen een intens geweldig gevoel moeten zijn tussen twee mensen?

Weten hoeveel moeite een man heeft gedaan om romantisch te zijn is allesbehalve. Als een man zijn best doet om een ​​romantische dag of avond voor mij te creëren, voel ik me er gewoon ongemakkelijk bij. Ik weet niet wat ik met mezelf moet doen of hoe ik moet handelen en alleen daarom haat ik het hele idee van romantiek. Iemand laten zien dat je van ze houdt of om hen geeft, zou niet moeilijk moeten zijn, maar zoveel jongens komen in een koud zweet en voelen dat ze zich moeten abonneren op de filmversie van romantiek en dit is zo unsexy. Ik wil me niet ongemakkelijk voelen als een kerel zich ongemakkelijk voelt. Aan de andere kant wil ik ook niet boos zijn op een man die zelfvoldaan is. Die romantische checklist dient er gewoon voor om de meeste mensen zich ongemakkelijk te voelen. Het is tijd voor clichés ridderlijkheid naar GTFO.

De kleine dingen zijn belangrijk. Ik ben geen gekke robot. Het is vrij duidelijk dat ik een allergie heb voor traditionele daden van romantiek, maar ik waardeer nog steeds de kleine dingen. De kleine dagelijkse handelingen tellen meer dan de nepgrote gebaren. Wanneer een man weet dat ik me depressief voel en thuiskomt met pizza en een paar biertjes om me op te vrolijken, dan is dat voor mij romantischer dan wat dan ook. Wanneer we onszelf trakteren op een weekendje weg, maar eindigen met rondsurfen in plaats van handen aan een eettafel te leggen, dan is dat het geldschot, het ding dat me vanbinnen warm maakt. Serieus, deze doordachte handelingen die mannen niet eens merken, zijn mij belangrijker dan wat dan ook. Ik ben zo'n soort meisje - ik zou elke dag een cactus over een bos rode rozen kunnen halen.