Ik wil liefde, maar ik heb het niet nodig - en dat voelt geweldig
Ik heb eindelijk een plek in mijn leven bereikt waar ik met iemand wil zijn in plaats van het gevoel te hebben dat ik een relatie nodig heb om een leegte in mij te vullen. Het heeft lang geduurd, maar ik ben erg trots op mezelf dat ik hier ben. Dit zijn de redenen waarom ik nu prima kan overleven zonder liefde:
Ik ben dol op alleen zijn. Ik was altijd een eenling, zelfs als een kind. Ik werd ouder en kreeg bagage en dacht dat ik iemand nodig had die van me hield om me vervuld te voelen, maar ik hield altijd van mijn ruimte. Nu heb ik zelfstudie gedaan en de cirkel rond, terug naar waar ik me alleen op mijn gemak voel. Sterker nog, het is meestal een stuk gemakkelijker voor mij dan met iemand anders zijn.
Ik heb geleerd van mezelf te houden. Een deel van de reden dat ik eerder zo wanhopig aan relaties vasthield was omdat ik niet van mezelf hield. Ik had iemand nodig om te bevestigen dat ik de liefde waard was. Het bevredigde me nooit omdat ik geen liefde vanbinnen voor mezelf had. Nu hou ik oprecht van wie ik ben en ik heb geen man nodig om me te vertellen dat ik iets waard ben.
Ik begrijp nu dat ware liefde voor een ander geen afhankelijkheid betekent. Man, het heeft vele jaren gekost om dit uit te zoeken! Ik heb nooit geweten dat ik mede-afhankelijk was maar achteraf kan ik alle flagrante kwesties zien. Ik was op zoek om mezelf te vervullen door een relatie omdat ik niet wist wie ik was. Nu zoek ik een gelijke liefde met iemand die naast me kan staan.
Ik ben heel voorzichtig en selectief over wie het geschenk van mijn aandacht krijgt. Het is maar goed dat ik het cool vind om alleen te zijn omdat ik amper date. Ik ben erg kieskeurig over wie ik een deel van mijn beperkte tijd geef. Ik heb het zo druk dat ik niet veel aandacht en energie heb voor iets nieuws. Ik moet weten dat de man met wie ik ben, net zo veel tijd verdiend als mijn vrienden.
Ik geniet meestal meer van het leven zonder een partner. Ik ben van iemand naar het andere uiterste overgegaan - ik ben gelukkiger single. Dit is waarom ik niet date. Het kost me weinig tijd om erachter te komen dat de meeste jongens het niet waard zijn om mijn solo-leven op te geven. Het vereist een heel speciale kerel om me te laten settelen en een deel van mijn vrijheid op te geven.
Ik heb geleerd hoe ik de verkeerde mensen moet loslaten. Ik ben opgegroeid en wilde dat iedereen van me hield. Ik haatte het idee dat iemand me zou veroordelen of voor de gek zou houden, en het gebeurde vaak toen ik nog een tiener was. Ik had het moeilijk om te laten gaan wat mensen denken. Ik heb het eindelijk gedaan en ik voel me ongelooflijk bevrijd. Dat heeft mij op zijn beurt toegestaan om giftige mensen in mijn leven te herkennen en van hen af te komen, inclusief mannen.
Ik zal blij zijn als de juiste man langskomt, maar ik ben niet eenzaam. Het voelt geweldig om te wachten en te kiezen wat ik wil in plaats van naar de eerste potentiële persoon te gaan die meekomt. Vroeger was ik zo opgewonden toen iemand die ik leuk vond me echt leuk vond omdat ik er niet goed in zou indringen of we een langetermijnpotentieel hadden. Dit bracht me in spijtige situaties. Nu ben ik tevreden om alleen te ontspannen en te kijken wat er gebeurt.
Ik heb mijn leven gevuld met allerlei andere liefde. Ik heb een geweldig gezin en een enorme, mooie groep geweldige vrienden. Ik heb jarenlang duurzame contacten gelegd met mensen die me overal bijstaan. Het maakt niet uit hoeveel mannen er passeren, mijn vrienden blijven. Ik weet dat het de ware liefdes van mijn leven zijn en ik voel me vervuld of ik romantisch betrokken ben of niet.
Ik voel me buitengewoon op mijn gemak met wie ik ben. Het kostte me een lange tijd om hier te komen dus ik ga ervan genieten! Ik hou van de persoon die ik ben - een persoon die ik ooit haatte. Ik kon het nauwelijks uitstaan om mezelf in de spiegel te bekijken, ik had geen contact met mezelf. Ik accepteer en accepteer mezelf nu ook als het moeilijk is. Ik weet dat ik geen keus heb of ik zal een depressief bestaan leiden. Ik hou van mezelf en ik niet nodig hebben een man om het voor mij te doen.
Ik werk elke dag aan mezelf in plaats van al mijn energie aan een relatie te geven. Ik stortte mijn hart en ziel in mijn partnerschappen. Ik wilde niet toegeven dat ik geen idee had waar mijn leven naartoe ging, dus gaf ik in plaats daarvan alles aan mijn vriend. Het voelde zo veel gemakkelijker, maar toen ik door een scheiding ging, kwam ik ongedaan gemaakt. Nu werk ik elke dag om ervoor te zorgen dat ik nooit meer in die situatie ben.
Ik ben niet bereid om genoegen te nemen met minder dan ik verdien. Ik heb nooit geloofd dat ik verdiende wat ik wilde, dus zou ik genoegen nemen met mannen die me niet gelukkig maakten. Ik wist sowieso nauwelijks wat ik wilde. Nu weet ik wat ik verdien en wat ik wil, en ik zal mijn beste leven blijven leiden ongeacht of de juiste man langskomt of niet.
Ik weet nu dat ik veel verdien! Ik was altijd al zo bang om te vragen wat ik wilde en voor mezelf op te komen. Het is nog steeds moeilijk, ik zal niet liegen, maar ik dwing mezelf om het te doen omdat ik weet dat het beter zal zijn voor alle betrokken partijen. Grappig genoeg kunnen mannen mijn gedachten niet lezen. Ik heb altijd gedacht dat mijn perfecte man me automatisch zou begrijpen en kennen, maar dat is geen realiteit. Nu vraag ik om wat ik weet dat ik verdien.
Het is niet te belonen om de vrijheid te hebben om liefde te kiezen in plaats van te jagen. Ik voel geen druk om liefde te vinden. Ik heb geen tijdlijn. Ik leef gewoon mijn beste leven van dag tot dag. Dit is de gelukkigste die ik ooit ben geweest dus ik ga ademen en waarderen. Nu ik weet wat ik wil, is het veel waarschijnlijker dat ik rond kom. Tot die tijd blijf ik elk moment het beste waarderen dat ik kan!
