Ik ben nog nooit vrijgezel geweest en ik ben bang dat ik het mis

Sinds ik als tiener begon te daten, ben ik van vriendje tot vriend gestuit met nauwelijks een pauze er tussenin. Ik heb nog nooit die periode in mijn leven gehad om echt te genieten en omarmen om single te zijn en ik weet zeker dat ik wat wilde haver heb om te naaien.

Ik zit vast in de vicieuze cirkel die seriële monogamie is. Ik ben nooit mijn hele leven langer alleen geweest dan een maand en dat tussen twee langdurige relaties. Het was niet iets dat ik bewust deed, maar ik werd toevallig vrij snel verliefd nadat mijn eerste langdurige relatie was mislukt. Ik ging met veel mensen op een serie dates voordat ik halsstarrig over mijn huidige vriend liep.

Ik betwijfel of er nog een kans is om single te zijn. Niet dat ik op zoek ben naar een gratis pas of zo, maar mijn huidige relatie groeit zeker en ik weet dat ik verdere stappen met hem wil ondernemen, zoals trouwen en een gezin stichten. Hoe opwindend dat ook is, ik kan het niet helpen dat ik het gevoel heb dat ik mijn beste leven in een enkele gal heb gemist. Als alles verloopt zoals ik hoop, zal ik nooit de kans krijgen om vrijgezel te zijn en zijn er enkele levenservaringen die ik waarschijnlijk nooit zal hebben. Dat is nogal een rot om over na te denken.

Ik heb nooit echt alleen geleefd. OK, dus er was een korte periode dat ik alleen woonde, maar mijn toenmalige vriend hielp me veel met de logistiek terwijl we bezig waren met het lange-afstands-gebeuren. Het duurde maar negen maanden, maar ik heb zoveel geleerd over mezelf en mijn capaciteiten. Ik heb nooit geweten dat ik in staat was om een ​​geblokkeerde gootsteen te repareren, een bedrieglijke duif uit de keuken te verwijderen of zelf muizenvallen op te zetten en weg te gooien. Op dat moment leerde ik ook van mijn eigen bedrijf te houden, iets dat ik bijna vergeten ben na vijf jaar met iemand samengewoond te hebben.

Ik zou graag willen weten hoe ik nu op dates zou reageren. Ik was in mijn twintiger vorige keer dat ik in de datingspel was en toen wist ik niet echt waar ik naar op zoek was. Nu ik ouder en hopelijk wijzer ben, denk ik dat ik in staat ben om degenen die niet compatibel met mij zijn veel sneller uit te roeien. Ik herinner me dat ik een paar vreselijke eerste dates had, bang dat ik de racist / speler / idioot voor me zou beledigen. Als ik nu aan het daten was, zou ik willen denken dat ik de ballen heb om dat soort data kort te maken zonder er slecht over te voelen.

Ik houd van mijn geïmproviseerde gezin, maar soms zou het leuk zijn om niemand te hoeven antwoorden. Met familie bedoel ik natuurlijk mijn vriend en onze hond. Mijn twee jongens bedoelen de wereld voor mij, maar in een relatie moet je altijd aan de ander denken. Ik kan niet altijd uitgaan wanneer ik wil en ik moet meestal inchecken bij mijn partner. Het is niet een kwestie van toestemming vragen, maar meer om ervoor te zorgen dat een van ons thuis is om de hond vrij te laten. Of misschien was mijn vriend de avond ervoor weg en we zijn nog een paar keer klaar. Ik misgun er niets van, integendeel, maar soms zou het leuk zijn om alleen maar aan mezelf te denken.

Als ik vrijgezel was, kon ik alle geheime individuele gedragingen doen die ik wilde. Je begrijpt wat ik bedoel met geheim enkelvoudig gedrag - die rare of grove dingen die je doet als niemand echt kijkt. De mijne bestaat voornamelijk uit het eten van Chinees eten voor het ontbijt, het schrapen van de berg van dode huid van mijn voeten en niet douchen, tenzij ik het huis moet verlaten. Ik draag ook een hele oude trui met gaatjes erin en ziet er grijs uit, behalve dat ik weet dat toen ik hem kocht, hij wit was. Het is eigenlijk de beste.

Wat als ik niet weet wie ik echt ben? Een van mijn slechtste eigenschappen is het aannemen van bepaalde aspecten van de persoonlijkheid van mijn partner. Als ze dol zijn op bluesmuziek, begin ik er ook van te houden. Als ze van Thais eten houden, zal ik me inspannen om meer te weten te komen over de keuken en hoe je hem moet bereiden. Afgezien van dit, ik ben vrij zeker van wie ik ben en wat mij, nou ja, mij maakt. Maar wat als ik het mis heb? Wat als ik gewoon een samensmelting ben van al mijn ex-vriendjes bij elkaar gezet met een scheut van de echte ik erin gegooid?

Ik ben ook nog nooit op een meidenvakantie geweest. Niet dat ik dat niet nog steeds kon doen, maar naarmate mijn vrienden ouder worden, groeien onze verantwoordelijkheden ook. Toen we jong waren, waren ze allemaal alleenstaand en gingen ze altijd op zonnige vakanties weg. Ik deed nooit mee omdat ik altijd aan het sparen was voor mijn vakantie met koppels die voorrang kreeg. Nu doen de meesten van hen hetzelfde, of krijgen ze geen vrije tijd, moeten ze zorgen voor een ouder of ander levensspul dat in de weg zit. Ik wou dat ik een leuke, zorgeloze vakantie met hen had meegemaakt.

Ik ben nog nooit vrijgezel geweest, maar ik heb andere dingen geleerd. Hoewel ik misschien niet geleerd heb single te zijn, heb ik heel snel leren concessies te doen in een relatie, hoe ik mijn partner kan ondersteunen en wat nodig is om een ​​goede basis te leggen. De reis van iedereen is anders en ik vermoed dat ik, waar ik het gemist heb om single te zijn, de compositiekennis heb gecompenseerd!