Ik heb gestopt met het geven van advies over vriendin-vriendschappen - Hier is wat ik doe in plaats daarvan

Als ik iets heb geleerd van het kijken naar mijn vriendinnen door verschrikkelijke relaties en erger uit elkaar gaan, is het dat niemand de liefde en de nasleep ervan op dezelfde manier behandelt. Omdat geen enkel stel of relatie hetzelfde is, is het moeilijk om mijn meisjes advies te geven, dus dat doe ik niet. Dit is wat ik doe om ze te ondersteunen.

Ik valideer altijd hun gevoelens. Zelfs als mijn meisje haar ogen uitkijkt over een suffe kerel die haar tijd niet waard is, herinner ik me dat ze nog steeds pijn heeft en ik zorg ervoor dat ze weet dat dat oké is. Mensen moeten weten waar ze mee te maken hebben is normaal omdat onzekerheid vaak gepaard gaat met een uiteenvallen. Mijn vrienden moeten weten dat ze niet belachelijk zijn, hoe belachelijk de situatie ook is.

Ik maak er een punt van om gewoon te luisteren. Soms moet iemand gewoon worden gehoord. Ze moeten ontluiken en alle opgekropte emoties eruit krijgen en ze op me laten lossen is beter dan ze te laten uitladen op de voicemail van hun ex-vriend. De meerderheid van de tijd, ze voelen zich zoveel beter na een lange rant sessie en kunnen zich beginnen te focussen op andere dingen. Het doet nooit iemand veel goed om de dingen gebotteld te houden, dus zorg ervoor dat ze weten dat ik er ben om hun gevoelens met hen te delen.

Ik maak mezelf zo beschikbaar als mogelijk. Of mijn vriendinnen een nacht van kippenfilms en ijs of schoten nodig hebben bij een dansclub, ik ben er. Ondersteuning is waar het om gaat en het is belangrijk dat ze het gevoel hebben dat iemand zijn rug heeft. Zelfs als ik er niet persoonlijk kan zijn, zal ik ervoor zorgen dat ik hun teksten of telefoontjes niet negeer. Zelfs een eenvoudig lachebekje kan overdag een persoon opfleuren.

Ik herinner hen aan wie ze zijn. Ik vind het leuk om mijn meisjes te vertellen waar ik van hou en waarom ze van zichzelf houden voordat jongens in de weg zitten. Als ze graag koken, zal ik ons ​​aanmelden voor een kookles. Als iemand een hardloper is, schuif ik wat tennisschoenen aan en doe ik net alsof ik ook kan rennen. Ik ben er geweest en ik voel me altijd beter en minder verloren als ik me alle geweldige dingen over mezelf herinner die ik niet anders kan dan delen met mijn vrienden wanneer ze het nodig hebben.

Ik heb medelijden met mijn eigen ervaringen. Dus, misschien is advies geven niet de beste, maar als ik echt het gevoel heb dat ze wat perspectief nodig hebben en ze staan ​​ervoor open, probeer ik ze iets beproefd te geven. Ik kan me misschien niet verhouden tot alles wat ze meemaken, maar ik heb mijn deel van de scheidingen gehad, zodat ik meestal iets kan aanbieden dat hen zal helpen. Ik heb ondervonden dat trekken aan mijn eigen ervaringen dingen veel relatabeler maakt en veel in perspectief kan plaatsen.

Ik bouw hun vertrouwen op als ze een doorbraak hebben. Ik weet vaak dat het lijkt alsof je een show probeert te runnen als je een vriend door iets moeilijkers heen helpt. Ik zorg ervoor dat het niet zo lijkt door ze op te bouwen als ze een mijlpaal behalen in hun herstel. Elk beetje vertrouwen helpt hen vooruit te gaan en het is voor hen een grote motivatie om het werk in te blijven om over hem heen te komen en zichzelf gelukkig te maken..

Ik speel de advocaat van de duivel. Het doorbreken van een breuk veroorzaakt veel eenzijdige aanzichten. Mensen hebben de neiging de dingen te zien zoals ze ze willen zien en moeten er uit worden gehaald als het te ver gaat. Ik ben blij om dat perspectief te bieden. Ze zijn gekwetst en kwetsbaar, maar als ze de andere kant van de dingen zien, zullen ze opbeuren. Als ze zichzelf voortdurend de schuld geven voor dingen die naar het zuiden gaan, moet ik ze misschien eraan herinneren dat de jongens toch niet helemaal perfect voor hen waren? Als ze dood is op wraak, probeer ik haar te vertellen dat ze zich op de lange termijn waarschijnlijk niet zo goed zal voelen.

Ik ben niet bang om moeilijke liefde te geven. Een week in bed liggen is volkomen begrijpelijk gezien de omstandigheden, maar als het niet beter wordt, haal ik ze uit bed en neem ik ze mee naar de brunch. Als ze er niet overheen kunnen komen dat het voorbij is, tussen het ondersteunen van hen, zal ik op een gegeven moment zeggen dat ze de realiteit van wat er gebeurd is moeten accepteren. Ik ga er niet gemeen over zijn, maar ze moeten er ook voor zorgen dat dit niet in een diep gat terechtkomt, en ik wil er zijn om ze eruit te rukken als ze beginnen te spiraalsgewijs te bewegen. Ik hou van mijn vrienden en weet dat ze geluk verdienen.

Over het algemeen moet ik ze hun eigen weg laten vinden. Zoals ik al zei, heeft iedereen zijn eigen proces en hoe graag ik ook zeker weet dat mijn dames niet achteruit gaan, het zal gebeuren. Ze zijn menselijk en soms moeten we allemaal falen. Ik weet dat dit is hoe mensen uiteindelijk leren en weer op de been kunnen komen, dus soms moet ik een stap terug doen en ze hun eigen weg laten vinden. Ik ben voorzichtig om dichtbij te blijven en beschikbaar te blijven, zodat als er iets fout gaat, ze weten dat ze een vriend hebben, maar het is erg belangrijk dat ze het meeste van hun eigen werk doen.