Ik geloofde niet in liefde tot ik het met je vond
Na zo vaak genaaid te zijn, was ik ervan overtuigd dat ware liefde slechts een mythe was. Ik was klaar om het helemaal op te geven, eigenlijk ... totdat je mijn leven in liep en mijn overtuigingen ondersteboven keerde. Je hebt me geholpen te beseffen dat ware liefde er is, en ik had het geluk om het te vinden in mijn relatie met jou.
Ik was in het verleden zo vaak en zo erg gewond geraakt. Het is geen uitgebreide geschiedenis. Mijn serieuze relaties waren er weinig, maar over het algemeen lang - ik was een seriemonogamist, maar het was uitsluitend te wijten aan mijn haat tegen de datingscène. Als gevolg daarvan was ik getekend en cynisch toen ik je ontmoette, me verschuilend achter een masker van onverschilligheid. Sommige van mijn wonden waren nog steeds rauw, maar ik wikkelde ze in sarcasme. Je was vanaf het begin meer dan pleister.
Ik verwachtte leugens toen ik hoorde: "Ik hou van je." Zonder falen was het altijd zo. Als ik terugkijk, heb ik er vrij zeker van dat niemand die zei dat ze van me hield, het inderdaad deed, of dat het snel vervaagde. Dat is goed, hoewel - dezelfde achterafheid laat me zien dat ik het ECHT niet met hen meende. Ik wist niet wat liefde was totdat ik verliefd op je werd.
Ik heb een obsessie meegemaakt die zich voordoet als liefde. Vlak voordat ik over je heen viel, raakte ik gevangen in het vuilnisvat dat me ervan overtuigde dat liefde een list was, althans in mijn leven. Ik viel er voor als een dwaas en besefte niet wat er gebeurde totdat ik goed was en gevangen in een of andere zieke, narcistische BS. De ervaring liet me schuchter en wantrouwend. Ik ben zo blij dat ik eindelijk iemand ontmoet die zo eerlijk en de moeite waard is als jij.
Op iemand vertrouwen was bijna onmogelijk. Ik vertrouwde niemand behalve mijn ouders en mijn honden toen jij en ik elkaar ontmoetten. Het kostte je eeuwig om door de muur te breken. Je gebeiteld door lagen van verliefd worden te snel, te veel offeren, en altijd het dubbele van de prijs betalen. Je was zo geduldig. Ik vergeleek je eens met Andy Dufresne, terwijl je met zijn rotshamer wegknipte in "The Shawshank Redemption", en ik werd verliefd op je, ook al gaf je toe dat je nooit het verhaal zou lezen of de film zou hebben gezien.
Ik besloot dat relaties te veel problemen waren. Is dat niet de gemakkelijke uitweg als elke relatie een certificeerbare ramp is geweest? Het is net alsof ik stop voordat ik ontslagen word. Tot dat moment echter, was iedereen te lang aan het werk voor lang niet genoeg. Maar het was nooit problemen met je. Zelfs als het onmogelijk lijkt, is het eindspel altijd de moeite waard. Bij jou is elk stukje werk de moeite waard.
Ik had sowieso een hekel aan iedereen met wie ik in contact kwam. Ik heb hier geen excuus voor. Ik was gewoon afgemat en goed op weg om een boze oude kluizenaar te worden die nog steeds bij haar ouders woonde. Ik ben niet trots, ik ben gewoon eerlijk - zo heb je me gevonden. Ik haatte je niet en je dacht niet dat ik chagrijnig was. We waren de perfecte match.
Elke ex stelde me op de een of andere manier teleur. Mijn serieuze exen waren behoorlijk ruw. De een bleek homo te zijn, de narcistische liefdesaffaire had gevolgen op de lange termijn, en de middelste was een regelrechte rommel. Ik had nul verwachtingen, gaf nul f * cks en nam niet eens de moeite nieuwe mensen te ontmoeten. Daarom ben ik nog steeds verbaasd dat ik je als een puppyhond heb achtervolgd.
Ik was een teleurstelling voor elke ex. Ik had gebreken, heb gebreken en ben altijd volledig transparant over hen geweest - tot een fout, echt. Ik stelde mijn vorige partners op een andere manier teleur, herkende mezelf als de gemene deler en nam aan dat ik dat altijd was, en daarom besloot ik om iemand anders te onthouden van het omgaan met mij. Tot jij, dat wil zeggen - ik wou dat je met mij afrekende. Sterker nog, ik doe het nog steeds. Je hebt het altijd zo goed gedaan.
Romantische liefde voelde gewoon als een gefaseerde wenskaart uitvinding. Ik had geen sprookjes verwacht, maar het leek alsof mijn verwachtingen nog te hoog waren. Toch heb ik met elke partner voor jou geregeld. Daarom leek het soort liefde waar ik stiekem naar smachtte buiten bereik. Je hebt dat allemaal op zijn kop gezet toen ik je ontmoette.
Ik had mijn onvermijdelijke waardigheid volledig aanvaard. Ik was gelukkig alleen. Ik was min of meer in orde met het idee om voor altijd alleen te zijn. Ik keek niet, ik zweer het. Ik heb je net gevonden en dat is alles wat nodig was om mijn leven en mijn vooruitzichten voor altijd te veranderen.