Startpagina » Wat is er aan de hand? » Ik heb net ontdekt dat de ouders van mijn vriend zijn huur betalen en het is een serieuze uitschakeling

    Ik heb net ontdekt dat de ouders van mijn vriend zijn huur betalen en het is een serieuze uitschakeling

    Een paar maanden na mijn huidige relatie, ontdek ik dat de man met wie ik aan het chatten ben niet zijn eigen huur betaalt en dat ik totaal geschokt was. Het maakt mij niet uit hoeveel geld iemand verdient, het is gewoon dat ik niet begrijp hoe een volwassen man zich op zijn gemak voelt als hij financieel afhankelijk is van zijn ouders en het heeft de manier veranderd waarop ik over hem denk.

    Een van de redenen waarom ik me zo tot hem aangetrokken voelde, was omdat ik dacht dat hij een harde werker was. Toen ik voor de eerste keer naar zijn appartement ging, was ik in totaal ontzag. Hij heeft deze prachtige plek in het midden van de stad met airconditioning, hardhouten vloeren en een waterval in de voorlobby. Ik dacht: "Wow, hij heeft het echt goed gedaan voor zichzelf!" De oohing en aahing kwamen snel ten einde toen ik erachter kwam dat zijn ouders 100% van de huur betalen. WTF?

    Hij heeft het geld niet echt nodig. Hij verdient meer dan genoeg geld om comfortabel te leven. Ik weet dit omdat hij veel geld uitgeeft aan frivole dingen. Al het geld dat hij alleen in de wijnbar zakt, kan gemakkelijk een goed deel van zijn huur betalen. Voor mij is hij gewoon onverantwoordelijk met zijn geld, wat het allemaal nog veel erger maakt.

    Hij scheen er een beetje voor en beschuldigt hem niet. Het duurde een tijdje voordat hij het besefte dat hij van zijn ouders moest leven. Ik kwam er eigenlijk toevallig achter toen ik een telefoongesprek hoorde. Hij is een 29-jarige man die nog steeds van zijn ouders verwacht dat hij zijn zin betaalt, dus ik neem het hem niet kwalijk dat hij dat zo lang geheim heeft gehouden. Het ding is dat nu ik zijn diepe, duistere geheim ken, ik nooit meer op dezelfde manier naar hem kan kijken.

    Hij heeft zelfs geen spaarrekening. Het is een ding om je ouders je huur te laten betalen, maar het is een ander ding om al het geld uit te geven dat je zou hebben gestoken in het betalen van je eigen huur voor nutteloze en gekke dure dingen. Hij gaat uit eten voor bijna elke maaltijd en heeft, zoals, een miljoen paar schoenen. Het moet leuk zijn om het gevoel te hebben dat je een oneindige stroom geld hebt, maar als ik hem was, zou ik al het geld dat ik kon sparen omdat zijn moeder en vader de stekker uiteindelijk moeten trekken.

    Hij slaagt er nog steeds in om te klagen dat hij blut is. Het is echt raar omdat hij altijd klaagt over het tekort aan contanten, maar nu weet ik dat het allemaal een act is. Het is een manier voor hem om ervoor te zorgen dat niemand zijn geheim ontdekt. In werkelijkheid heeft hij geen reden tot klagen. Als iets, ik zou degene zijn die klagen - niemand bankrollt mijn eerste levensbehoeften.

    Wil ik echt bij een man zijn wiens ouders hem schatten?? Er is iets zo intrinsiek onaantrekkelijk aan een man die alles door zijn ouders aan hem wordt gegeven. Ik wil weten dat de man met wie ik aan het daten ben echt moet werken om te bereiken waar hij is. Je wilt weten dat de persoon met wie je bent goed is in het omgaan met geld en de mogelijkheid heeft om hard te werken voor wat ze willen in het leven, juist?

    Hij is op de leeftijd waar hij moet betalen voor zijn eigen spullen. Eerlijk gezegd, de man is bijna 30 - er komt een bepaald punt waar er geen excuus is om niet van je eigen geld te leven. Het is gewoon een goede levensvaardigheden om zelfstandig te kunnen leven. Hoe verwacht je voor iemand anders te zorgen als je niet voor jezelf kunt zorgen?

    Hij denkt dat leven buiten zijn bereik normaal is. Dit is waarschijnlijk zijn hele leven een thema voor hem geweest. Ik ben er zeker van dat hij zijn uitkering nooit hoefde te sparen om iets bijzonders te kopen of klusjes in het hele huis voor zakgeld. Hij besteedt geld alsof het water is en denkt er niets van om buiten zijn mogelijkheden te leven. Ik leef comfortabel binnen mijn mogelijkheden en ben eigenlijk best tevreden. Ik zou willen dat hij zijn afhankelijkheid liet gaan en zien hoe goed het voelt om voor jezelf te zorgen.

    Hij handelt zo volwassen en onafhankelijk, maar is nog steeds afhankelijk van zijn ouders voor geld. Hij heeft op deze manier de kamer 'bezeten' en de controle over de dingen, wat een van de redenen is waarom ik me tot hem aangetrokken voel. Maar nu ik zijn geheim ken, kan ik het niet laten om er meteen aan te denken wanneer ik hem als een soort van baas zie optreden. Het klopt hem helemaal in mijn ogen. Hij is niet het complete pakket dat ik eerder dacht dat hij was.