Ik stopte als een behoeftige, paranoïde vriendin toen ik eindelijk een man ontmoette die me goed behandelde

Arme kerels - sommige vrouwen zijn gewoon behoeftig en paranoïde en zullen hun leven een hel maken, toch? Ik geef toe dat ik het jaloerse, paranoïde type was ... dat wil zeggen, totdat ik een jongen ontmoette die me echt goed behandelde. Als een vrouw super behoeftig of onzeker is, moet hij waarschijnlijk naar zijn eigen gedrag kijken.

Het idee dat sommige vrouwen gewoon jaloers zijn, is een leugen. Net zoals hij zijn GF nooit als triest of boos heeft beschreven, worden vrouwen niet gecategoriseerd door gevoelens van jaloezie of paranoia. Onze stemmingen worden gevormd op basis van de relaties waarin we ons bevinden en kunnen volledig veranderen, afhankelijk van de dynamiek van het paar. Ik was een jaloerse teef voor het grootste deel van de tijd dat ik bij mijn eerste vriend was, zeker, maar niets is minder waar in andere relaties.

Ik heb me nooit gerealiseerd dat mijn gedrag volledig afhankelijk was van hoe mijn BF zich gedroeg. Ik haatte het idee om jaloers te zijn - het was zo'n lelijke kwaliteit. In de loop van de tijd ben ik echter gaan beseffen dat mijn jaloezie geen weerspiegeling was van mijn persoonlijkheid, maar van de behandeling die ik van mijn BF ontving. Als ik jaloers was, was dat alleen maar omdat hij me reden gaf om me zo te voelen. In veilige relaties heb ik me nooit zorgen gemaakt over de relatie van mijn man met iemand anders.

Een afspraak met iemand die niet om mij gaf, maakte me superbehoeftig. Wanneer je gewend bent aan iemand die ongeïnteresseerd is, is behoeftigheid een haast flitsende reactie. Ik was zo paranoïde dat mijn date niet met me wilde praten of niet aan mij dacht dat ik obsessief was over wanneer en hoe vaak hij contact met me opnam. Achteraf bezien is het overduidelijk dat ik gewoon weggelopen zou zijn, maar toentertijd was de nood mijn oplossing.

Ik zou niet willekeurig paranoïde zijn - mijn angsten waren volkomen legitiem. Niemand kan de gevoelens van intense paranoia fulltime volhouden - er zijn bijna altijd triggers bij betrokken. Ik zou mijn BF nooit begroeten als ik me boos of willekeurig paranoïde zou voelen; het zou altijd gebaseerd zijn op een opmerking die hij had laten schieten of iets waarvan ik had ontdekt dat ik het niet leuk vond. Als ik uitga met jongens die oprecht en eerlijk zijn, zijn die gevoelens weggesmolten.

Een vrouw die veilig is in haar relatie, maakt zich geen zorgen om haar BF als ze niet samen zijn. Nieuwsflits: als een man om de paar minuten een sms ontvangt van zijn GF als ze niet bij elkaar zijn, is dat niet omdat ze hulp nodig heeft, omdat ze hem niet vertrouwt. Vrouwen die veilig zijn in hun relatie leiden perfect gelukkige, onafhankelijke levens als ze niet bij elkaar zijn: het zijn degenen die zich zorgen moeten maken dat ze constant onder druk zullen zetten om terug te sms'en.

Als mijn man me gewoon vertelt waar hij naartoe gaat, zal ik hem de hele nacht niet sms'en. Jongens nemen het altijd als een persoonlijke belediging wanneer hun GF hen vraagt ​​wat ze van plan zijn, maar waarom hebben ze ons dat niet al verteld? Als ik een veilige relatie heb, wil ik niet benadrukken waar mijn BF is, omdat hij me dat zelf al heeft verteld, en de kans groot is dat ik veel mensen ontmoet heb waarmee hij zal zijn. Wanneer mannen geheimzinnig worden over hun relatie, moet het niet als een verrassing komen dat hun GF jaloers zal zijn.

Vrouwen worden pas paranoïde als de communicatie mislukt. Er is niets erger dan wachten om te horen van iemand om wie je geeft en het gevoel hebben dat ze niet de moeite hebben om contact met je op te nemen. Een korte tekst om me te laten weten dat je aan me denkt, is genoeg om urenlange stress van mijn kant te voorkomen. Toen ik begon te daten met iemand die contact met me hield omdat ze wilden dat ik ze constant lastig moest vallen, voelde ik me zoveel meer zelfvertrouwen in mijn relatie.

Jaloezie komt niet zomaar uit het niets. Het is een ouderwets gezegde, maar de klassieke uitdrukking 'geen rook zonder vuur' gaat vandaag nog steeds over. Het komt uiterst zelden voor dat een vrouw zonder enige reden jaloers wordt. Zelfs als zijn relatie met wie ze jaloers is, totaal onschuldig is, is het zijn taak om haar een veilig gevoel te geven, niet de hare om gevoelens te beheersen die hij heeft veroorzaakt.

Als een man echt om zijn GF gaf, zou hij haar geruststellen dat er niets te vrezen viel. In een gelukkige relatie zijn vrouwen niet bang dat hun vriend in de zonsondergang met iemand anders wegrent, omdat hij haar heeft gerustgesteld dat hij alleen maar ogen voor haar heeft. Wanneer vrouwen jaloers en behoeftig zijn, is dit een teken dat hun BF waardeloos werk heeft verricht door hen geliefd en gewaardeerd te laten voelen. Wanneer jongens zich inspannen om hun GF's gerust te stellen dat ze zich inzetten, zullen vrouwen minder snel jaloers worden.

Het vinden van zijn vriendin te aanhankelijk is een teken dat hij niet klaar is voor een volwassen relatie. In het verleden was mijn aanhankelijke gedrag altijd een teken dat de relatie niet lang zou aanhouden omdat de man duidelijk niet klaar was om zich in te zetten. Nu weet ik dat wanneer jaloezie toeslaat, het aan hem is om zijn gedrag rond te draaien of naar mij toe om weg te lopen.