Ik heb geprobeerd mijn beste vriend in mijn FWB te veranderen en het was serieus ongemakkelijk

Heb je ooit een oogje op je beste vriend ontwikkeld? Het gebeurt de beste van ons en wanneer dat gevoel wederzijds is, kan de vriendschap de grens oversteken naar romantische of seksuele verkenning. Voor sommigen eindigt het wonderbaarlijk, voor anderen is het een totale ramp. Voor ons was het gewoon ... raar.

We waren altijd nieuwsgierig naar elkaar geweest. Hoezeer ik ook geloof in platonische relaties tussen mannen en vrouwen, in mijn ervaring is er altijd een onderliggende spanning geweest over het feit of we meer dan vrienden zijn. Dit was het geval met mijn beste vriend en ik, en we hadden een paar keer gesproken over wat er onder verschillende omstandigheden tussen ons zou kunnen bestaan.

Het hebben van een monogame relatie betekende dat er niets aan de hand was. In die tijd was ik in een langdurige monogame relatie, dus elke verkenning van een romantische of seksuele dynamiek was niet mogelijk. We slenterden rond de vraag: "Wat kan er tussen ons zijn gebeurd als ik mijn vriend niet had ontmoet?" En beiden kwamen tot de conclusie dat we waarschijnlijk samen zouden zijn geëindigd.

Toen ik polyamorie ontdekte, werd die vraag opnieuw gesteld. Toen mijn vriend en ik besloten onze relatie te openen, stond die deur opeens wijd open. Het werd vrij snel duidelijk dat nu de kans was om onze theorie te testen en te zien of er meer dan een platonische dynamiek tussen ons was.

We hebben het onderwerp nooit expliciet benaderd. Ook al hebben we het nooit openlijk besproken, de spanning rond die mogelijkheid was de olifant in de kamer. Ik denk dat we allebei wisten dat het gewoon een kwestie van tijd was voordat we die weg afliepen en er voor eens en voor altijd achter kwamen als er potentieel voor een romance was om zich te ontwikkelen. Ik dacht erover na en ik denk dat we ons er allebei voor hebben ingespannen zonder ooit een echt gesprek te hebben gehad.

Dingen zijn organisch gebeurd. Tegen die tijd was ik verhuisd naar een andere stad en tijdens een reis terug om vrienden en familie te bezoeken, bracht ik een paar nachten door met slapen in zijn huis. Dit was absoluut het moment om die mogelijkheid te onderzoeken en we wisten het allebei. We deelden een bed en toen we onder de dekens kwamen en de lichten uitdeden, werden we instinctief intiemer. Het uitsmeden voelde geweldig en het was een vreemd nieuw facet aan onze dynamiek.

Het is echter niet erg ver gekomen. Het werd een beetje warmer, waarbij we allebei grotendeels werden uitgekleed, maar voordat we verder kwamen, waren we het er beiden over eens dat we ons niet op ons gemak voelden met seks. Na een tijdje, met nergens naartoe, gingen we weer liggen en gingen slapen, samen knuffelen.

We realiseerden ons snel dat er iets niet klopte. Na de eerste opwinding van een nieuwe connectie, werd al snel duidelijk dat het niet precies was wat we van de vriendschap verlangden. Op de een of andere manier voelde het gewoon niet goed en we hebben daar allebei snel op ingespeeld. Ik was opgelucht dat het een wederzijds besef was. Als een van ons erin geïnteresseerd was en de ander niet, dan zou het veel ongemakkelijker zijn geweest.

Op een of andere manier voelde het een beetje incestueus. De volgende dag besefte ik waarom de dingen voor mij gevoeld hadden. Na jarenlang met elkaar in een puur platonische context te hebben gewerkt, voelde hij zich meer als een broer voor mij dan iets anders. De gedachte om vies te worden met een vriend die die rol vervult, was niet het meest aantrekkelijke ding in de wereld en remde echt af op onze verkenningen.

Onze vriendschapsdynamiek was te sterk om te veranderen. Misschien hadden we met een langere opbouw en meer tijd om onze dynamiek in iets romantischers te veranderen, de manier veranderd waarop we met elkaar omgingen. Zoals het was, was onze bestaande vriendschap te diep geworteld en wisten we geen andere manier om met elkaar om te gaan. Probeer als mogelijk, we konden een romantische dynamiek niet afdwingen in een platonische context.

We besloten om daar niet nog een keer heen te gaan. Na dat kleine experiment waren we het er beiden over eens dat het beter zou zijn om als vrienden te blijven. Ik had geen enkele behoefte om weer tegen dat raar incestueuze gevoel aan te lopen. We hadden het geluk om uit die ervaring te komen met onze vriendschap ongedeerd - niet iedereen heeft hetzelfde geluk!