Ik dacht vroeger dat ik in een gelukkige relatie was totdat ik iemand ontmoette die in werkelijkheid is

Mijn vriend en ik waren ongeveer twee jaar aan het daten toen we waren uitgenodigd voor een weekendje weg met een stel dat we onlangs met vriendschap hadden leren kennen. De reis begon geweldig, maar nadat ik getuige was geweest van de relatie van onze vrienden van dichtbij en persoonlijk, begon ik me af te vragen of we samen zo gelukkig waren als ik dacht dat we.

Ze keek hem aan alsof hij het centrum van haar universum was. We besloten om naar onze weekendplek te rijden, een strandhuis dat ongeveer vijf uur van de stad verwijderd was. Onderweg zag ik de blik die het meisje haar BF zou geven. Haar ogen zouden zachter worden elke keer dat ze in zijn richting keek. Ik kende die look - het is de "ik ben gek op je" look. Ik had die look ook al voor mijn BF, maar dat was lang geleden.

Het leek altijd alsof ze samen zoveel plezier hadden. Soms kun je het gewoon niet laten om jezelf te vergelijken met andere stellen, vooral wanneer je beseft hoeveel plezier ze samen hebben en hoeveel je bent niet met je eigen partner. We stopten bij een restaurant langs de weg om wat te lunchen en de man droeg zijn GF letterlijk met zijn ogen dicht op de rug van de auto, terwijl de GF hem stuurde. Hij rende tegen een boom en toen een paal en viel bijna de trap op, maar ze wisten hun bestemming te bereiken door de hele tijd hysterisch te lachen. Mijn BF en ik volgden, ongemakkelijk lachend. Hij zei dat ze gek waren en ik knikte instemmend, maar ik wilde dat we dat soms ook zouden kunnen.

Ze hadden nog steeds "The Glow" die ik lang geleden had verloren. Er gebeurt iets met de huid van een vrouw als ze gelukkig, gezond en verliefd is. Het begint met de schittering in haar ogen en baant zich een weg naar haar hele wezen. Ik merkte deze gloed op in onze paarvrienden, vooral in het meisje. Ik besefte dat ik er in vergelijking een beetje ongelukkig uitzag. Ik probeerde mezelf te troosten door te onthouden dat ik een veeleisende baan heb, maar de waarheid is dat ik van mijn werk hield en dat was geen excuus. Ik realiseerde me later dat ik ernaar uitzag om elke dag naar kantoor te gaan, omdat ik gewoon weg wilde van mijn BF.

In tegenstelling tot ons vonden ze het heerlijk om samen tijd door te brengen. Onze paarvrienden waren al acht jaar samen en ze hielden er nog steeds van samen tijd door te brengen. Niet ALTIJD natuurlijk (ik stel een goede balans tussen werk, relatie, vrienden en solo-tijd op prijs), maar toen ze samen tijd doorbrachten, waren ze enthousiast en schenen altijd een geweldige tijd te hebben. Ze lachten en maakten grappen, maar lieten ook elkaar eindeloze genegenheid zien. Het leek alsof ze niet alleen een paar waren, maar ook beste vrienden.

Ze waren echt verliefd op elkaar en het werd duidelijk dat we dat niet waren. Ik gaf veel om hem, maar nadat ik onze paarvrienden volledig over elkaar had zien klagen, moest ik toegeven dat ik uit liefde was gevallen. Ik had mezelf gezegd dat we het zouden oplossen en op de een of andere manier die vonk opnieuw zouden ontdekken en ik aarzelde om op te geven omdat ik wist dat hij de eerste was met wie ik ooit was geweest en die ik kon vertrouwen. Om twee mensen te zijn die duidelijk verliefd waren, maakte het me onmogelijk mezelf voor de gek te houden over de toestand van mijn eigen relatie.

Ze waren altijd op dezelfde pagina terwijl we niet eens in hetzelfde universum zaten. Mijn vriend en ik hebben een heel verschillende achtergrond en ik respecteer de moeilijkheden die hij tegenkwam om te komen waar hij nu in het leven is. Toch was het frustrerend dat ik niet over veel dingen met hem kon praten omdat hij het gewoon niet snapte. Dit werd me duidelijk na het spelen van een spel met onze vrienden. Ze waren zo gesynchroniseerd met de aanwijzingen die ze elkaar gaven terwijl we gewoon crashten en verbrandden. Afgezien van het feit dat ik hectisch competitief ben en het niet op prijs stelde om zo erg te verliezen, besefte ik dat we elkaar gewoon niet hebben leren kennen.

Ze wilden nooit uit elkaar en ik wist dat we een pauze nodig hadden. Ik heb het onderwerp van een relatiebreak met mijn vriend besproken nadat het weekend voorbij was en ik was niet verrast toen hij ermee instemde. Ik wist dat hij ook niet gelukkig was. Het is een tijdje geleden dat we elkaar hebben gezien, maar één teken dat duidelijk maakt dat ik niet gelukkig was dat ik hem niet mis. Ik bedoel, ik hou van hem, maar ik mis het om niet bij hem te zijn. Ik weet dat hij een veilige en comfortabele keuze was, maar bezinking dronk zoveel geluk van mij weg en ik geloof nu meer dan ooit dat ik het ook verdient om gek te zijn van de man met wie ik ben.