Ik ben klaar om iemand te zijn die ik niet ben - de juiste kerel zal denken dat ik goed ben zoals het is
We kunnen het onszelf niet verwijten dat we een Prince Charming willen hebben die van ons houdt voor wie we precies zijn - het is het ultieme romantische sprookje dat we hebben gekregen sinds we voor het eerst begonnen te lezen. Ik ben nu misschien meer ervaren in liefde, maar ik geloof nog steeds in een man die van me houdt voor mij. Per slot van rekening is een man die me wil veranderen, mijn tijd niet waard.
Willen geliefd zijn zoals je bent, voelt aan als het oudste cliché in het boek. Hoe realistisch is het dat ik een man ga vinden die van elk aspect van mijn persoonlijkheid houdt, zelfs van het deel dat chagrijnig wordt als het moe is en niet stil kan blijven zitten totdat het is opgegeten? Het punt is, ik heb geprobeerd de vriendin te zijn die andere jongens willen en het is vermoeiend. Ik heb een man nodig die me wil zoals ik ben als ik helemaal mezelf ben.
Waarom voelen we de behoefte om een daad aan te pakken als we een relatie hebben?? Ik zou nooit zoveel moeite doen om een goede vriend of werknemer te zijn als ik om een topvriendinnetje te zijn. Als het niet van nature gebeurt, waarom dwingen we het dan? In plaats van te wachten op een liefde die goed is voor ons, veranderen we zo veel mogelijk van onze persoonlijkheid om ons aantrekkelijk te maken voor jongens die ons nooit gelukkig zullen maken.
Als ik boos op hem ben, wil ik boos op hem zijn. Een relatie is tussen twee gelijken, wat betekent dat ik humeurig, boos en niet-coöperatief kan zijn als ik me zo voel. Ik wil niet om zijn gevoelens heen en weer bewegen omwille van onze relatie - de juiste man zal naar me luisteren als ik boos ben en als ik zijn lof zing.
Ik weet niet wat uitputtend is, hoe ik het deel waarneem of ernaar kijk. Het gaat er niet alleen om zachtmoedig en zachtaardig te zijn - ik ben er vrij zeker van dat de perfecte vriendin haar benen regelmatig zal scheren en haar broeken zal vervangen als haar vriend langskomt. Als er iets is dat ik meer haat dan een act aan doen, dan moet het zich kleden om te passen in wat ik denk dat iemand wil. Of hij houdt van me in mijn gatenleggings of dit gaat niet op de lange termijn werken.
Ik zal op een gegeven moment mijn ware persoonlijkheid moeten onthullen, dus waarom nu niet? De perfecte vriendin zijn, is een van de weinige vaardigheden die met de tijd moeilijker wordt, omdat je steeds meer van je persoonlijkheid moet verbergen als je iemand beter leert kennen. Ik zal nooit zoveel misleiding voor het leven kunnen houden, dus waarom zouden we niet alles vroeg uit de kast halen?
Mijn relatie moet me gelukkig maken, niet onderdrukken wie ik echt ben. Het klinkt voor de hand liggend, maar als ik me moet verbergen voor wie ik echt ben om een relatie te laten werken, dan is deze kerel niet mijn eeuwige persoon. Mijn relatie moet me stimuleren en ervoor zorgen dat ik me geweldig voel in mijn vel. Als ik merk dat ik moet onderdrukken wie ik ben, is er iets heel erg misgegaan.
Ik zou nooit verwachten dat mijn date zijn ware zelf zou verbergen - wat is het punt in zo'n relatie? Het gaat hier niet alleen om mij - als ik een enorm front opzet om iemand te zijn die ik niet ben, hoe weet ik dan dat de persoon bij wie ik ben niet precies hetzelfde doet? We verdienen allebei een relatie waarin we ons authentieke zelf kunnen zijn en als dat betekent dat we bij verschillende mensen zijn, dat is prima.
Ik ben niet geïnteresseerd in 'vrouwelijkheid'. Wat heeft het voor zin om gezien te worden als de perfecte vriendin? Elke man die een vrouw bestempelt als 'vrouwmateriaal' moet sowieso koste wat kost worden vermeden - wat ze daarmee bedoelen, is iemand die ze een diner bereidt en hun overhemden strijkt, terwijl ze de game in alle rust kunnen bekijken. Ik wil iemand die mij wil voor mijn geweldige persoonlijkheid, niet mijn zelfbeheersing.
Ik heb niet nodig dat hij blind is voor mijn gebreken, maar ik heb hem nodig om ze te accepteren. Ik ben niet zo'n hopeloze romanticus dat ik denk dat ik iemand zal vinden die mijn tekortkomingen niet kan zien, maar ik geloof dat er iemand is die niet om hen geeft. In een relatie zijn gaat over het laten zien van je ware zelf en dan toch van elkaar houden. Als ik aspecten van mijn persoonlijkheid moet verbergen, zal het nooit werken.
Ik wacht op iemand die van me houdt voor mij. Proberen iemand te zijn die je niet bent, is uitputtend en leidt nooit tot geluk op de lange termijn. De echte jij wilt op een bepaald moment uitbarsten, dus ik zal haar vanaf het begin laten stralen. Ik kom op deze manier, ik heb veel meer kans om iemand te ontmoeten die echt gelijk heeft voor mij. Ik verdien het om geliefd te worden voor wie ik ben, en mijn partner ook. Ik zal niet genoegen nemen met minder.
