Ik ben geobsedeerd met mijn vriendje ex en het is mij aan het vermoorden

Die scherpe steek van jaloezie die zijn lelijke kop opsteekt als je vriend zijn ex onvermijdelijk noemt, is te reëel. In elke nieuwe relatie zal het zeker besproken worden, maar gaat dat gevoel van jaloezie ooit echt weg? Het is zeker niet voor mij.

Ik ben een jaloers persoon omdat ik onzeker ben. Dit heeft me lang geduurd om te erkennen en te accepteren. Het is een karaktereigenschap waar ik niet trots op ben en waar ik elke dag aan werk, maar het is moeilijk, weet je wel ?! Jaloezie is iets dat we allemaal van tijd tot tijd voelen en ik weet logisch dat het een dwaze emotie is, maar ik zal verdoemd worden als het niet zo vaak in mijn achterhoofd kruipt en mijn hele verdomde dag totaal verpest. Schreeuw het uit naar mijn vriend omdat hij een geduldige kleine engel is.

Voordat we elkaar ontmoetten, was mijn vriend maar een paar weken vrijgezel. Dit heeft een grote rol gespeeld bij het creëren van deze ongemakkelijke en soms paranoïde gevoelens die ik heb. Ik ben dankbaar dat ik mijn vriend heb ontmoet toen ik dat deed en ik hou van waar we ons bevinden, maar er is een deel van mij dat we nog net iets meer tijd hadden voordat we elkaar ontmoetten. Ik geloof echt dat na een breuk, het noodzakelijk is om tijd voor jezelf te maken om opnieuw te beoordelen wat je wilt in een relatie en je onafhankelijkheid te bevestigen voordat je opnieuw gaat daten. Ik heb deze gevoelens geuit aan mijn vriend en terwijl hij mij verzekert dat hij volledig vertrouwen heeft in zijn keuze om zo snel te gaan daten na zijn uiteenvallen, is het nog steeds iets dat in argumenten naar boven komt.

Ik vind nog steeds dingen in huis die van haar waren. Iedereen die een langdurige relatie heeft, weet dat het bijna onmogelijk is om jezelf volledig uit de relatie te verwijderen als het eenmaal voorbij is. Of het nu gaat om kleding, foto's of alleen maar oude sms-berichten, de overblijfselen van je leven blijven hangen en komen vaak op onverwachte plaatsen tevoorschijn. Dit is iets dat ik als redelijk mens weet en begrijp, maar het steekt nog steeds als een moeder telkens wanneer ik een oude verjaardagskaart of oorring tegenkom.

Ze wil opnieuw verbinden. Dit is het probleem dat ik het meest tegenstrijdig vind, vooral wanneer ik outsourcing voor hete takes. Ik ben persoonlijk geen vrienden gebleven met mijn exen, dus ik heb geen ervaring op deze afdeling. Wat ik wel weet, is dat ze verschillende keren zonder hulp is geweest. Hoewel ik bepaalde zorgen en ongemak over de situatie kenbaar heb gemaakt, heb ik de kwestie niet volledig overwogen. Ik heb die keuze overgelaten aan mijn vriend omdat ik vind dat het uiteindelijk zijn beslissing moet zijn. Ik vertrouw op zijn oordeel en ik denk niet dat het gezond voor mij of onze relatie zou zijn om betrokken te raken bij iets dat vóór mijn tijd was.

Ik kan het niet helpen, maar vergelijk en contrast. Omdat er bijna geen tijd verstrijkt tussen de laatste relatie van mijn vriend (haar) en zijn huidige relatie (ik), merk ik vaak dat ik het vergelijk- en contrastspel speel. Het is ongelooflijk gevaarlijk, zinloos en doet altijd meer kwaad dan goed. Zijn zijn vrienden meer zoals zij? Was haar haar dikker dan het mijne? Wenst iedereen in het geheim dat hij me zou dumpen en met haar zou trouwen? Niet mijn meest favoriete gedachten.

Ze is nog steeds in contact met zijn familie en vrienden. Dit is weer een volkomen onschadelijk ding dat absoluut niets met mij te maken heeft, maar zoals ik hierboven heb aangegeven, liet ik soms onzekerheid achter het stuur, wat meestal eindigt als ik crash en brand in een ravijn van twijfel aan zichzelf. Er is geen reden waarom ze niet in contact zou zijn geweest met de mensen die al heel lang deel uitmaakten van haar leven, maar ik vraag me af of ze ook hetzelfde spel voor vergelijken en contrast spelen als eerder vermeld. hierboven en hoe ik meet.

We hebben dezelfde interesses en achtergrond. Van wat ik heb verzameld over de ex van mijn vriend, hebben we misschien een beetje gemeen en zijn we soortgelijke levensdromen aan het nastreven - een gegeven waardoor ik vaak naast een lekker knus vuur wil kruipen en dan in het vuur schiet.

Ik probeer onze relatie voortdurend uit elkaar te houden. Misschien is het mijn competitieve karakter of misschien ben ik gewoon een enorme zelfzuchtige eikel, maar ik moet het gevoel hebben dat mijn relaties uniek zijn en niet wat ruimte-vuller, transportband BS. Ik ben trots op de hoeveelheid moeite die ik heb gedaan om mijn vriend zich speciaal te laten voelen en het is iets dat ik daarvoor nodig heb. Wil ik dat mijn relatie met mijn man de beste relatie is die hij ooit heeft gehad op een afstand? Natuurlijk. Maakt dat mij een soort van vreemd agro-monster? Een beetje.

Ik voel me kleine AF. Waarschijnlijk had deze lijst zich in de eerste plaats moeten bevinden omdat dit de reden is dat ik dit zelfs begin te schrijven. Ik weet dat al deze gevoelens objectief nutteloos zijn en niets productiefs uit een van deze dingen zal komen, maar tegelijkertijd is het luchten over dit spul therapeutisch en je liegt allemaal als je zegt dat je nog nooit jaloerse of onzekere gedachten hebt gehad. Ik probeer zelfbewust te zijn en kijk zelf wanneer mijn kleingeest uit de hand loopt, maar we hebben allemaal die dagen waar elke zin uit onze mond begint met: "Oh, verdorie, deze teef ..."

Ik projecteer en ik weet het. Alleen al om dit ding een volledige cirkel te laten zien, komt het erop neer dat ik mijn tekortkomingen over verschillende aspecten van mijn leven projecteer in een situatie die in wezen een non-issue is. Jaloezie leeft jaloerser en soms kan ik het niet helpen het beest te voeden.