Ik voel me te veel en dat is geen slechte zaak
Als vrouwen worden we voortdurend gestenigd met stereotypen waardoor we zwak, kwetsbaar en niet in staat lijken onze emoties te beheersen, maar dat is BS. Ik heb me altijd te gevoelig gevoeld, maar niet zoals je zou denken. Als ik zeg dat ik te veel voel, bedoel ik gewoon dat ik emoties voel op een niveau dat de meeste mensen niet zouden begrijpen. Grappig genoeg, ik ben er meer dan ok mee - hier is waarom:
Het maakt me een probleemoplosser. Ik weet niets over jou, maar als ik trieste dierenasielreclame zie of nieuws lees over vluchtelingenfamilies die geen thuis hebben om aan te ontsnappen, dan doe ik dat niet net boos worden. Ik denk na over wat er kan worden gedaan om deze dieren en individuen te helpen die zoveel meer verdienen in het leven. Zelfs als ik hun problemen niet persoonlijk kan oplossen, denk ik aan kleine dingen die ik zou kunnen doen om te helpen, zoals het doneren van geld om hen te voorzien van de middelen die nodig zijn om te overleven..
Het maakt me toegankelijker en vriendelijker. Als ik gevoelig ben voor mensen, merken ze dat. Mensen pakken snel sociale signalen op, en als ik met name medeleven toon met vreemden, hebben ze meer de neiging vriendschap met me aan te knopen en een gesprek aan te gaan.
Ik ben er meer open van vanwege. Als ik te veel voel, kijk ik vanuit alle gezichtspunten naar problemen. Ik beschouw de gevoelens en meningen van andere mensen wanneer ik oordelen oordeel omdat ik probeer te begrijpen wat ik nog niet emotioneel heb ervaren.
Het verbetert mijn levenservaringen. Ik schrijf mijn algehele geluk met leven toe aan mijn vermogen om op een hoger niveau te voelen. Emoties maken het leven de moeite waard om te leven. Als ik me niet te veel voelde, zou ik ervaringen niet waarderen als ze zich voordoen; Ik zou niet in het moment leven. Ik ben dankbaar voor mijn leven omdat ik heb gereisd, de wereld heb gezien en mensen heb ontmoet die mijn hart hebben geraakt op een manier die ik altijd zal koesteren.
Het helpt me de kleine dingen te waarderen. Wanneer ik een triest nieuwsverhaal lees, zet ik mezelf in de schoenen van het slachtoffer omdat ik wil erkennen hoe drastisch anders mijn leven zou kunnen zijn. Ik neem altijd de tijd om mezelf eraan te herinneren hoeveel geluk ik heb met een dak boven mijn hoofd en eten in de koelkast. Niet alleen dat, maar om ook een liefhebbend, ondersteunend gezin en vrienden te hebben waar ik op kan rekenen om er voor mij te zijn.
Het maakt me creatiever. Als iemand die op een creatief gebied werkt, gebruik ik constant mijn emoties om mij niet alleen goede ideeën, maar ook briljante ideeën te brengen. Omdat ik me te veel voel, zie ik de wereld vanuit een ander perspectief dan de meeste mensen. Dit perspectief maakt me creatiever omdat ik geen genoegen neem met de ene of de andere waarheid; in plaats daarvan meng ik je ideeën samen tot een grondige, samenhangende gedachte.
Het duwt me om de moeilijke vragen te stellen. Ik ben een gevoelig persoon, dus ik neem geen genoegen met ja of nee antwoorden of geloof alles wat de media mij vertelt. Ik kijk naar de wereld door een onbevooroordeelde lens omdat ik dat wil begrijpen. Wanneer ik een situatie interpreteer, vraag ik me af hoe de situatie mensen en de wereld beïnvloedt, niet alleen mij persoonlijk.
Het verbetert mijn relaties. Te veel voelen betekent dat ik altijd op zoek ben om conflicten op te lossen en mensen samen te brengen in plaats van ze uit elkaar te halen (figuurlijk, natuurlijk). En hetzelfde geldt voor mijn persoonlijke relaties. Omdat ik gevoelig ben voor de waarden, overtuigingen en gevoelens van anderen, zullen mijn relaties eerder vredig blijven omdat iedereen wil dat iemand naar hen luistert. Immers, benadrukken met mensen is wat we het beste doen.
