Ik heb mezelf veel te lang in het leven gehouden - hier is hoe ik stopte

Het is een mooi gevoel om te weten dat ik echt mijn leven precies kan maken zoals ik het wil. Er was een tijd niet zo lang geleden toen dit onmogelijk leek, toen ik op mijn eigen manier stond om alles te krijgen wat ik in het leven wilde. Gelukkig ben ik eindelijk gestopt en ben ik nog nooit zo gelukkig geweest. Hier is hoe ik het deed:

Ik liet angst los. Angst is absoluut de vijand. Het is wat ons weerhoudt van de levens die we echt moeten hebben. Ik had zoveel angst in mijn hart en mijn geest dat het me letterlijk kreupel maakte. Ik heb heel lang in een sleur gezeten omdat ik te bang was om te veranderen. Het kostte het raken van de bodem om te beseffen dat ik mezelf moest redden door angst los te laten. Ik heb sindsdien een geweldig leven geleid.

Ik begon mezelf te vertrouwen. Ik vertrouwde mezelf nooit, niet echt, mijn hele leven. Ik leefde in een land van onzekerheid en twijfel aan zichzelf. Toen ik eenmaal mijn best deed om het te overwinnen, besefte ik dat ik in een leugen had geleefd die ik verzonnen had. Ik had geen reden om mezelf niet te vertrouwen. Ik ben het enige dat ik echt heb - zo kan ik niet succesvol leven. Door mezelf te vertrouwen opende ik de sluizen van de mogelijkheid voor mijn leven.

Ik begon ja te zeggen tegen kansen. Mijn eerste instinct was altijd om nee te zeggen. Ik zou toegeven aan mijn angst en mijn twijfels en besluit om niets nieuws te proberen. Wat was het punt? Ik was vast van plan te mislukken. Nu zeg ik ja, vooral als het me bang maakt. Dat is hoe ik weet dat iets me zal helpen leren en groeien. Ik ben veel trotser als ik iets bereik dat ik in de eerste plaats niet durfde proberen.

Ik werd bewuster. Ik begon veel aandacht te besteden aan hoe ik denk en of het gezond is of niet. Ik werk constant aan het veranderen van mijn denkprocessen en het aannemen van betere mentale gewoonten. Weten dat ik de macht heb om op deze manier van mening te veranderen, heeft me doen beseffen dat ik alles kan doen wat ik echt wil.

Ik veranderde mijn perspectief. Met heel veel hard werk, meditatie en yoga heb ik mezelf op een andere manier naar de wereld willen kijken. Ik begon dankbaar te leven in plaats van bitter en ik besefte hoe gelukkig ik ben. Toen ik eenmaal op deze manier begon te denken in plaats van in een negatief, boos gat te leven, deed ik open voor alle mogelijkheden die er in de wereld zijn. Ik geloof dat ik nu alles kan doen.

Ik vocht tegen mijn negatieve innerlijke stem. Dit is een zware strijd en ik weet dat het lang zal duren. Toch heb ik grote vooruitgang geboekt bij het verbeteren van de manier waarop ik met mezelf praat. Ik luister naar de stem in mijn hoofd en denk, zou ik ooit zo iemand spreken waar ik om geef? Nee. Ik geef om mezelf, dus ik weiger op die manier tegen mezelf te praten. Het wordt elke dag een beetje beter.

Ik werkte eraan om van mezelf te houden. Het is gemakkelijk om de moeilijke taak van zelfliefde af te weren. We voelen ons zelfzuchtig en toegeeflijk om ons op onszelf te concentreren, maar niets is minder waar. In feite is het alleen door het cultiveren van eigenliefde dat we leren om echt van anderen te houden. Toen ik eenmaal vertrouwd raakte met wie ik was, kon ik anderen zichzelf laten zijn zonder oordeel. Ik kan nu alles bereiken, want ik verspil geen energie en zeg mezelf dat ik het niet kan.

Ik stopte andere mensen te laten dicteren wie ik ben. Dit is een grote. We denken vaak dat we kunnen bepalen wat andere mensen van ons vinden. Dat kunnen we niet en dat zullen we nooit doen, maar we kunnen bepalen hoe we ons door die mening laten beïnvloeden. Ik gaf zoveel om andere mensen dat ik geen idee had wie ik was of waar ik voor stond. Zodra ik al dat lawaai losliet en naar mijn ziel luisterde, realiseerde ik me dat ik inderdaad een krachtige vrouw ben die in staat is tot grote dingen.

Ik begon vrijelijk mijn liefde te geven. Ik bedoel dit niet op een seksuele manier! Ik bedoel alleen dat toen ik vertrouwen en geluk kreeg, ik plotseling in staat was om liefde te geven aan iedereen zonder iets terug te verwachten. Het maakt me blij om andere mensen gelukkig te maken. Het is gemakkelijk om te doen en dus zeer de moeite waard. Ik kan het schijnbaar onmogelijke bereiken door simpelweg van anderen te houden, naar hen te luisteren en ze te accepteren.

Ik begon het werk in te zetten. Het had geen zin om te klagen toen ik het niet eens probeerde. Ik voelde me de hele tijd schuldig omdat ik wist dat ik niet mijn uiterste best deed, maar ik begreep niet hoe ik het moest veranderen. Pas toen ik weer naar mijn hart begon te luisteren, herwon ik mijn passie voor het leven. Ik vond het niet langer goed om het werk te doen omdat het werk was dat ik leuk vond. Nu weet ik dat ik, als ik gepassioneerd ben, succesvol ben.

Ik heb geleerd om persoonlijk geen kritiek te nemen. Vroeger viel ik af op elk teken dat iemand afkeurde van iets dat ik deed. Het deed er niet toe of de kritiek constructief of negatief was - ik dacht dat ik verschrikkelijk was in het leven. Toen ik mezelf leerde om te kijken naar kritieken als iets dat nodig is voor groei en verbetering, werd ik effectiever in het leven. Nu weet ik dat ze me echt helpen alles te bereiken wat ik wil.

Ik ben gestopt met dingen persoonlijk te nemen. Het was of leven in een sleur van zelfhaat of beseffen dat wat andere mensen zeggen en doen echt helemaal niets met mij te maken heeft. Ik kan mezelf alleen onder controle houden en ik kies ervoor mijn leven zo goed mogelijk te leven. Als iemand niet bevalt wat ik doe, is dat goed. Ik weet nu dat hun reacties meer te maken hebben met hun eigen ervaringen dan met wat ik heb gedaan. Dingen persoonlijk nemen verlamde me, maar nu ben ik eindelijk vrij om krachtig te leven.