De moeder van mijn echtgenoot is thuis gebleven, dus hij wil me graag - nee bedankt
Mijn man is opgegroeid op weg naar school met zijn moeder en kwam thuis naar versgebakken koekjes en kleurboeken. Vanwege zijn opvoeding, zou hij er dol op zijn als ik een moeder was die thuis was, maar dat zal gewoon nooit gebeuren.
We hebben sowieso allebei flexibele banen. Mijn man en ik werken allebei aan fatsoenlijk betaalde banen met normale uren. Hij kan soms thuis werken en mijn kantoor is flexibel op begin- en eindtijden. Ze zijn ook relatief veilig (klop op hout) met goede ziekteverzekeringsvoordelen en 401K-plannen. Als klap op de vuurpijl kunnen we nog steeds de meeste dagen vroeg genoeg thuiskomen om onze dochter mee naar het park, het zwembad of de bibliotheek te nemen.
Overgelaten aan mijn eigen apparaten, had ik geen ideeën meer en raakte ik mijn verstand kwijt. Ik zou mijn best doen, natuurlijk, maar ik zou onze dochter uiteindelijk meenemen voor boodschappen of een paar keer per week door het winkelcentrum dwalen. Huishoudelijke taken begonnen zich op te stapelen, wat betekende dat ik haar voor de tv moest parkeren terwijl ik de lunch klaarmaakte of de was opzette. Voedzame maaltijden zijn geweldig, maar ik zou uiteindelijk gewoon toegeven en haar iets maken dat ze echt zal eten. Ik hou ervan om haar te lezen en haar nieuwe dingen te leren, maar kan ik dit dag in dag uit volhouden? Ik ben geen professional en besteed liever uit aan mensen die dat wel zijn.
Hij wist niet hoe goed dagopvangprogramma's kunnen zijn. Onze dochter woont een geweldige kleuterschool bij waarvan ze houdt. Het personeel is geweldig met haar en ze krijgt veel gezonde voedingsmiddelen (die ze zal eten als andere kinderen zijn). Ze brengt veel tijd buiten door en heeft een gestructureerde omgeving om te spelen en te leren. Ik denk zelfs dat ze veel meer leert dan wanneer ze elke dag bij mij thuis zou blijven. Haar leraar is een gecertificeerde kleuteropleider die lesplannen maakt en play-based leermateriaal ontwikkelt. Zij is een totale uitkomst.
Ik denk niet dat het gezond is dat onze dochter 24/7 bij me is. Ik breng graag tijd door met onze dochter en waardeer de dingen die we samen doen, maar ik denk ook niet dat het gezond voor haar is om nooit met iemand anders samen te zijn. Ik wil dat ze leert spelen, delen en regelmatig contact heeft met andere kinderen voordat ze naar de kleuterschool gaat. Hoe zal ze dat doen als ze altijd bij me is?
Mijn man heeft goede herinneringen aan zijn schooltijd, maar ik ook. Mijn moeder thuis zien lunchen, heb ik nooit geweten, maar mijn man deed het dagelijks. Hij liep ook elke dag met zijn moeder naar school terwijl ik de bus nam. Hij had zijn moeder ook als ouderbegeleider op excursies. Mijn ervaring was misschien anders, maar ik had nog steeds een gelukkige, gezonde jeugd ongeacht. Ik hoef geen SAHM te zijn om ervoor te zorgen dat onze dochter hetzelfde voelt.
Twee inkomens zijn beter dan één. We leven in een grootstedelijk gebied met een torenhoge kosten van levensonderhoud. Het was niet realistisch om serieus te overwegen om te stoppen met werken, zelfs na het berekenen van de kosten voor kinderopvang. Als ik nu mijn baan zou verlaten en niet zou terugkeren totdat onze kinderen de leerplichtige leeftijd hadden bereikt, zou ik het heel moeilijk kunnen vinden om weer op de arbeidsmarkt te komen. Misschien moet ik zelfs opnieuw beginnen op een instapniveau dat concurreert met alle nieuwe gradaties die er zijn en dat voel ik niet.
Ik begon me tijdens het zwangerschapsverlof geïsoleerd te voelen. Ik heb het geluk om in een land te wonen waar ouders de mogelijkheid hebben om een jaar vrij te nemen na het krijgen van een baby. Hoewel ik zo blij ben dat ik de volledige 12 maanden heb geduurd, waren er zeker delen van mij die begonnen op te drogen. Zoals mijn vermogen om een praatje te maken of om contact te maken met andere volwassenen. Ik had niet gedacht dat ik dag na dag op mijn best kon zijn als ik al mijn tijd thuis doorbracht.
Er is een dorp voor nodig. Als de eerste baby in ons uitgebreide gezin, houden beide stellen grootouders ervan om tijd door te brengen met onze dochter. Onze beide moeders waren dolgelukkig om een paar keer per maand te helpen met babysitten, en ik ben blij dat ze groot zal worden en haar grootouders zal kennen en liefhebben. Omdat ik het geluk had om die ondersteuning te hebben als aanvulling op ons schema voor de kinderopvang, maakte het zeker een terugkeer naar mijn werk zonder enige twijfel.
Ik ging er altijd van uit dat ik een werkende moeder zou zijn. Net zoals mijn man aanvankelijk dacht dat ik thuis zou blijven omdat zijn moeder dat deed, dacht ik altijd dat ik naar het werk zou gaan omdat mijn moeder deed. Ik vond dat ze een leven buiten mij had. Ze had collega's die haar vrienden waren, projecten waaraan ze moest werken en bedrijfsfuncties om bij te wonen. Hoewel mijn dochter mijn hele wereld is, wil ik hetzelfde voor mezelf. Bovendien wil ik haar laten zien dat het mogelijk is om een goed werk te hebben en thuisleven, dus ze weet dat ze de keus heeft of ze ooit ook een moeder wordt.
