Ik ging met hem uit elkaar gaan, maar hij deed het eerst en nu wil ik bij elkaar blijven

Er was iets gaande in mijn relatie, maar ik was nog niet klaar om het uit te maken met mijn vriend. Ik gaf mezelf tot het einde van de zomer om erachter te komen wat me tegenhield en mijn beslissing te nemen. Toen op een dag kwam hij over en brak uit me. Ik zat al voor 90 procent in mijn hoofd, dus waarom kan ik niet over hem heen komen?

Het was niet op mijn voorwaarden en ik was overrompeld. Het lijkt op tandemspringen. Het was jouw idee om in het vliegtuig te stappen. Je bent bijna klaar om te springen, maar de vloer wordt een seconde onder je vandaan getrokken voordat je er klaar voor was. Je bent de controle kwijt en nu heb je te maken met het vallen van 13.000 voet zonder die extra paar seconden om je hoofd rond het idee te wikkelen. Je bent er vrij zeker van dat alles goed komt, maar er is altijd een kleine kans dat je ten val komt.

Het voelde als afwijzing, hoewel ik ook wilde dat het eindigde. Je wilde de baan niet, maar het is nog steeds rot om te horen dat ze met een andere kandidaat meegaan. Die laarzen zien er nu schattiger uit dan wanneer je ze vorige week in je wagen had liggen. Hetzelfde geldt voor verlies in liefde. U weet dat er iets niet helemaal klopte, en u zou waarschijnlijk snel dingen hebben beëindigd. Het bebosst het ego nog steeds enorm, om te horen dat iemand niet bij je wil zijn.

Er was zoveel dat ik wilde zeggen, maar ik was stomverbaasd. Je weet wanneer je denkt aan alle geweldige punten die je goed had moeten maken na je laat een gesprek achter? Ja, dit was zoiets. Ik was totaal niet voorbereid op het gesprek dat zou plaatsvinden wanneer het gebeurde, ik had niets diepzinnigs of pittigs te zeggen. Ik kon niet reageren. Mijn keel dicht. Het was een one-way starre wedstrijd. Spoiler: Ik heb gewonnen.

Een deel van mij zag nog steeds een toekomst met hem. Hij was geweldig op papier. Ik worstelde met de chemie en sommige van onze levensdoelen kwamen niet overeen maar hij was een geweldige vangst. Hij was slim, schattig en attent. Hij had een goede baan en kwam uit een geweldige familie. Ik wist dat er iets ontbrak, maar een deel van mij zag nog steeds een behoorlijk goede toekomst ... als ik heel hard kneep.

Ik hield echt van zijn familie. Alsof ik ze echt leuk vond. Ze hielden ook van mij en ik kon mezelf een blijvende aantrekkingskracht zien op hun kerstfoto's. Het verliezen van een partner op lange termijn gaat niet alleen over die ene relatie die eindigt. Het verlies van die hulprelaties kan ook heel moeilijk zijn. Je kunt het misschien niet zo goed vinden met de familie of vrienden van je volgende S / O. Van nul beginnen met die relaties is vermoeiend.

We hadden een routine die ik niet wilde opgeven. Ik was comfortabel. Ik had een PIC in het weekend en iemand om gewoon te bestaan ​​naast op een saaie dinsdagavond. We kookten samen en gingen samen hardlopen. We ruilden muziek. Hij was de grote lepel. Ik weet dat het waarschijnlijk het beste is dat we uit elkaar zijn gegaan, maar het heeft mijn dagelijks leven op zijn kop gezet.

Ik dacht dat ik meer tijd had om dit uit te zoeken. Mijn gevoel gaf me nog geen goed gevoel. Ik had meer zelfreflectie te doen, en ik zei tegen mezelf dat ik over een paar maanden zou bellen. Toen nam de BAM-beslissing voor mij. Geen tijd meer om na te denken. Het is voorbij en het is moeilijk om zo'n plotselinge breuk te verwerken.

Het was een schok om te beseffen dat hij dezelfde verbreekt voelde als ik. Klinkt in zichzelf verzonken en dat is het ook. We geloven allemaal dat we de enigen op aarde zijn die zich op een bepaalde manier kunnen voelen. Het is een beetje belachelijk om op die manier te denken. Als u zich op afstand voelt, twijfelt over uw toekomst met uw partner, twijfelt over de verbinding, of beseft dat uw waarden anders zijn, waarom zou uw partner dan niet dezelfde gedachten hebben? Ze zitten immers in dezelfde relatie. Bovendien is je pokerface niet zo goed.

We zouden samen intrekken en nu zinkt de realiteit van huurprijzen naar binnen. Wat kan ik zeggen? Ik ben pragmatisch. Onroerend goed in NYC is per minuut duurder en dat dubbele inkomen-geen-kinderen salaris met huur in tweeën gedeeld zag er echt leuk uit. Nu is die ene slaapkamer met een portier-upgrade net buiten bereik.

Mijn familie vond uiteindelijk iemand leuk die ik aan het daten was. Als je een paar kikkers hebt meegemaakt en eindelijk een 'prins' op papier hebt gevonden, is het prettig om toestemming van de familie te hebben. Het is een hele uitdaging om opnieuw te moeten beginnen. Je moet dezelfde vragen beantwoorden en dezelfde introducties maken met een nieuwe persoon. Wie weet hoe de volgende eerste indruk zal gaan?

Ik had plannen voor deze zomer. Hij had een strandhuis, oké? Die zijn moeilijk om langs te komen, en we hadden plannen om er elk weekend heen te gaan. Tijd om te bellen.