Mijn vriend en ik probeerden een trio te hebben en het heeft ons bijna vernietigd
Trio's zijn niet langer het seksueel schandalige idee dat ze ooit waren, en veel moderne stellen vinden zichzelf bereid om het water te testen door iemand nieuw in hun slaapkamers te verwelkomen, al is het maar voor een nacht. Mijn vriend wilde het echt proberen en ik wilde hem helpen zijn fantasie te leven, maar het bleek een van de slechtste ervaringen ooit te zijn.
Het begon toen ik bekende dat ik openstond voor het idee. Ik ben nooit een preut geweest als het gaat om mijn seksualiteit, dus toen mijn vriend van een jaar vroeg wat ik dacht over drieweg, vertelde ik hem de waarheid: ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar het idee en ik was potentieel open om er in de toekomst een te proberen.
Ik had niet gedacht dat hij me zo serieus zou nemen. Voor mij betekende "in de toekomst" nog eens zes maanden tot een jaar onze relatie, met veel discussies en planning daartussenin. Voor hem betekende het de volgende week, nadat hij het idee had geleid door een biseksuele kennis van de onze. Ik ontdekte in zijn slaapzaal kort na ons eerste gesprek dat hij onze nieuwsgierigheid naar onze vriend had genoemd - laten we haar Heather noemen - en ze had aangeboden om met ons te experimenteren.
In het begin was ik een beetje bang dat dit zo snel ging. Ik bedoel, het was maar een week ofzo geleden dat ik een vage nieuwsgierigheid had toegegeven en daar waren we dan, één Facebook-bericht verwijderd van het regelen van een drieweg. Op zijn naam stond mijn vriend erg op mijn aarzeling in. Hij stopte onmiddellijk met Heather en vroeg hoe ik me zo snel voelde over dit gebeuren.
Misschien had ik hem moeten vertellen dat ik nerveus was, maar ik wilde spontaan zijn. Ja, we waren al een jaar aan het daten, maar ons seksleven begon net "voorspelbaar" te worden en ik wilde een bijdrage leveren om het een beetje op te fleuren. Ik bekende dat dit sneller was dan ik had gedacht, maar toen hij vroeg of ik een kibosh over het geheel wilde geven, zei ik hem nee. Zo niet nu, wanneer? Ik dacht dat ik er geen idee van had hoe misleid onze impulsiviteit was.
Hij stuurde het bevestigingsbericht en zei tegen Heather dat we er waren. Ze vertelde ons meteen dat ze in mijn slaapzaal (die die nacht leeg was) in 20 minuten zou zijn. Terwijl we mijn kamer opruimden, bespraken we mijn enige grote regel: hij en Heather zouden geen penetrerende seks hebben. Hij was het volkomen met hem eens. We waren er zeker nog niet, besloten we. In mijn gedachten zag ik dit als een test om te zien hoe in deze fantasie ik echt was, dus volledige seks was uitgesloten.
Heather kwam aan en we maakten een ongemakkelijk praatje toen we naar bed liepen. We begonnen met het spelen van een spelletje vuile waarheid of durfden ons te helpen elkaar fysiek aan te raken. Ik durfde Heather en mijn vriendje te laten merken, dan zou hij Heather durven aanraken. Dingen vorderden zo tot we voluit waren, shirts uit, aan het aansluiten. Er was echter iets duidelijk over de hele sfeer.
Het was duidelijk dat Heather gewoon met me wilde klusselen, niet mijn vriend. Ik probeerde ermee te rollen en stond toe dat ze me op verschillende plekken kust en aanraakte, terwijl ik mijn uiterste best deed om mijn vriend erbij te betrekken. In eerste instantie leek het een onschuldig toezicht, maar ongeveer 15 minuten nadat mijn vriendje niet was aangeraakt sinds onze ondeugende game, was het kristalhelder: Heather was er voor mij, niet voor ons allebei.
Mijn vriend begon zichtbaar geïrriteerd en overstuur te lijken. Geen van mijn pogingen om hem in de plooi te binden, werkte en het werd al snel een patroon van het kussen van Heather terwijl ze me aanraakte, en toen kuste ik mijn vriend terwijl hij me aanraakte. Onnodig te zeggen dat dit niet sexy was en ongemakkelijk snel werd.
Uiteindelijk zijn dingen gewoon gestopt. Heather bood aan om een stap verder te gaan (ik denk dat ze orale seks impliceerde, iets waar ik persoonlijk nog niet klaar voor was), maar dat kon het moment niet redden. Slechts 20 minuten na onze sexy game zaten we allemaal in stilte op het bed. Uiteindelijk dook Heather beleefd naar buiten, waardoor mijn vriend en ik achterbleven in wat leek op een draaikolk van onwrikbare onhandigheid.
Toen de stilte eindelijk verbrak, bekende mijn vriend hoe teleurgesteld hij zich voelde. Ja, hij was volledig buitengesloten en dat voelde als een teleurstelling, maar dat was het niet eens. Zijn grootste zorg was het feit dat ik een slechte tijd had - erger nog, dat hij me in een ongemakkelijke situatie had gebracht. Hij verontschuldigde zich onuitputtelijk en stond erop dat hij dacht (omdat we allebei aan boord waren) dat het voor alle betrokkenen zo opwindend zou zijn. Dat was beslist niet hoe het ging, en hij was er behoorlijk beschaamd over.
Ik was niet boos. Ik voelde me schuldig dat ik mee speelde toen ik in mijn buik wist dat ik er niet voor honderd procent in zat, maar ik was niet bereid om deze situatie het goede dat we hadden in de steek te laten. Ik wist dat we het moesten uitpraten en dat hij de man was die hij was, mijn vriendje was het daarmee eens. Dus dat deden we.
We bleven de hele nacht wakker en praatten over wat we dachten en aan het voelen waren. Tegen de tijd dat we 's ochtends wakker werden, was het gewicht van deze ongelooflijk ongemakkelijke situatie op magische wijze opgeheven. Nu, meer dan wat dan ook, het is een grappig iets dat we hebben geprobeerd en gefaald hebben. Het is onze eigen geheime kleine grap, en eerlijk gezegd, het bracht ons dichter bij elkaar.
Dat was een van de bepalende momenten in onze relatie. We namen een gehaaste, verkeerd ingeschatte, ongemakkelijke situatie die sommige koppels misschien heeft verbroken en we hebben er een kans voor gemaakt. Tot op de dag van vandaag (want ja, we zijn nog steeds samen) is open communicatie een pijler van onze relatie.
