Ik heb een beleid van nul-tolerantie voor toxische mensen en dat zou jij ook moeten doen

Ik beschouw mezelf als iets van een volk-pleaser en ik haat confrontatie. Daarom lopen mensen over me heen. Eerlijk gezegd ben ik het beu.

Ik ben in principe mijn hele leven een deurmat geweest. Om de confrontatie met mensen te vermijden, zou ik veel BS verdragen. Ik ben vriendelijk van aard en mensen profiteren daarvan - en eerlijk gezegd liet ik ze gewoon omdat het makkelijker was dan voor mezelf op te komen. Ik zou mensen laten praten over negatieve onzin en niet zeggen dat ze moesten stoppen, ook al bracht het echt mijn humeur naar beneden.

Ik kreeg het zat om een ​​volkstrekker te zijn. Het wordt oud en probeert mensen blij te maken, vooral omdat het onmogelijk is. Ik was het zat om te doen alsof ik me voelde, dacht of een bepaalde manier was om de ander te sussen. Zou ik deelnemen aan roddels, zelfs als het ging over iemand die ik echt leuk vond? Ja. Heb ik iemand anders door een slecht humeur ook in een slecht humeur laten komen? JEP. Het werd na een tijdje serieus oud.

Ik ben klaar met het drama. Ik begon een baan bij een winkel waar het hele thema van het merk positief was. Het was zo verfrissend! Ik voelde me altijd een positief persoon en het feit dat ik rond andere gelijkgestemde mensen was, gaf me het gevoel dat ik me voelde goed. Ik bloeide op dat type omgeving. Vanaf dat moment maakte ik er een punt van om mijn leven op een positieve manier te leven. Ik liet de slechte bui van iemand anders niet vallen en ik omringde mezelf met andere positieve mensen.

Tijd om wat te bezuinigen. Omwille van zelfzorg moeten sommige dingen gewoon worden gedaan! Er waren mensen in mijn leven die gewoon een f * cking buzzkill waren. Dat had ik niet nodig en dat wou ik niet. Ik koos ervoor om afstand te nemen van giftige mensen of gewoon te vermijden om met ze te praten. Wanneer ik tijd doorbracht met een negatief persoon, beïnvloedde dit echt mijn humeur. Ik ben een empathie en ik kan er niets aan doen. Toen dacht ik: waarom laat ik dit gebeuren? Dit is niet wie ik ben. Je kunt je niet inleven in die negatieve emoties als ze niet vlak voor je staan.

De knop voor niet meer volgen van Facebook is mijn beste vriend. Waarom ontfats ik ze niet gewoon? Ik weet het niet, dat lijkt een beetje hard. Zoals ik al zei, heb ik een hekel aan confrontatie, dus ik vind het gemakkelijker om gewoon niet meer te volgen. Het is perfect voor het opruimen van uw feed met mensen die een negatieve tirade over hun leven plaatsen of onwetende of schijnheilige berichten delen of dagelijks deelnemen aan haatdragende gesprekken. Ik heb dat niet nodig in mijn leven. Geef me alle babyaankondigingen, trouwfoto's en dergelijke. Flood mijn feed ermee.

Het is prima om ook familie uit te schakelen. Er zijn mensen in mijn familie die altijd zo verdomd negatief zijn of over alles en iedereen roddelen. Saai! Ik heb geen tijd voor die rotzooi. Neem die negatieve energie ergens anders mee naartoe. Ik knip ze uit zonder een tweede gedachte - ik voel me niet verplicht om tijd door te brengen met iemand die geen substantiële waarde aan mijn leven geeft.

Ik voelde me altijd schuldig omdat ik mensen had afgesneden. In het verleden heb ik nooit echt nagedacht over het wegsnijden van mensen. Ik stopte gewoon gewoon met ze te praten of met ze rond te hangen. Het was niet iets dat ik bewust deed, ik wilde gewoon geen tijd met ze doorbrengen. Ik zou me er schuldig over voelen, alsof ik een vreselijk persoon was.

Zelfzorg is niet egoistisch - ik zie het als zelfverantwoordelijk. Sommige mensen vinden het zelfzuchtig om dergelijke keuzes te maken, maar ik niet. Het is mijn leven. Waarom zou ik mensen willen zijn die het niet positief beïnvloeden? Zelfzorg is de laatste tijd een enorm onderwerp. Het gaat niet alleen om het verzorgen van je uiterlijke behoeften door een bubbelbad te nemen of een mani-pedi te krijgen, het gaat om dingen doen die je geestelijke gezondheid ten goede komen. Wat is beter voor je mentale gezondheid dan negativiteit weg te nemen?

Het is allemaal omwille van mijn geestelijke gezondheid. Mijn mentale gezondheid is vertienvoudigd sinds ik besloot mensen uit mijn leven te snijden, dus nee, ik voel er geen schuldgevoel voor. Nogal Het tegenovergestelde! Ik voel me gelukkiger dan ooit in mijn leven. Ik zal geen excuses aanbieden omdat ik de deuces aan onze relatie heb overgegeven. Ik zal nog lang en gelukkig leven in mijn cocon van positiviteit, terwijl je je in de negatieve zin verblijft voor de rest van de eeuwigheid. Ik ben heel blij dat ik precies ben waar ik ben.