Ik was een maand lang gepind en het is serieus geknoeid met mijn hoofd

Online daten is net als de doos met moderne relaties van Pandora in die zin dat je je leven opent voor allerlei ongewenste aandacht van giftige kerels, gekken en complete sleazeballs. Een mijnenveld waarvan ik dacht dat ik te slim was om op te landen, werd het slachtoffer van een meerval. Blijkt, ik had het mis.

Het is nog nooit zo eenvoudig geweest om een ​​overtuigende meerval te zijn. Dit was niet mijn eerste rodeo als het er op aankwam dat mensen me een valse identiteit online gaven. De laatste keer gaf het overmatig gebruik door de dader van professionele modelfoto's me bijna onmiddellijk een tip (hoewel we in LA woonden en dit was vrij standaard voor Tinder-profielen daar). Met een verzameling van openbare Instagram-profielen met een oneindige stroom van amateur-openhartige opnames en selfies, was het nog nooit zo eenvoudig om de foto's van iemand anders te vegen en te paraderen als de uwe zonder alarmbellen te veroorzaken. (Natuurlijk is het ook een stuk makkelijker om op deze manier betrapt te worden.)

Het zoog meer dan ik dacht dat het zou doen en maakte me nog cynischer. De eerste keer dat het gebeurde, was ik behoorlijk gekropen, grotendeels vanwege het feit dat de ijsvogel me had aangezet om naakten te sturen (wat ik duidelijk niet deed). Maar toch, omdat ik wijs was tegen de list, was ik het snel vergeten. Deze keer besefte ik dat ik veel meer geïnvesteerd was. We hadden wekenlang elkaar leren kennen, schertsen en zich voorbereiden op wat ik dacht dat een behoorlijk geweldige ontmoeting zou zijn. Ik kwam ook uit een super frustrerende bijna-relatie, dus het is eerlijk om te zeggen dat het ontdekken van mijn hoopvolle afleiding allemaal een grote schijn was die mijn cynisme door het dak stuurde.

Ik had gemakkelijk in een gevaarlijke situatie terecht kunnen komen. Na wekenlang gepraat te hebben, voelde ik me redelijk op mijn gemak bij deze gast en hadden we plannen gemaakt om elkaar te ontmoeten, het zou maar al te gemakkelijk geweest zijn om voorzichtig te zijn met de wind bij het maken van afspraken over wanneer en waar. Hij had zelfs gezegd om me te laten eten. Ik huiver er nu voor om alleen aan zijn huis te verschijnen om een ​​schaduwrijke bedrieger te vinden die op me wacht.

Meervalvissers vragen u niet noodzakelijkerwijs om iets, waardoor hun motivatie moeilijk te begrijpen is. Mensen denken typisch aan meervallen als oude slijmerige mannen die zich voordoen als hete jonge kerels in de hoop vuile foto's of zwendelartiesten te ontvangen die vrouwen van middelbare leeftijd charmeren om hen geld te geven. Deze persoon heeft me niets gevraagd; het leek erop dat hij echt gewoon wilde kletsen. Of ik werd in grote lijnen verzorgd voor een of ander eng plan langs de lijn of hij was een eenzame kerel wanhopig op zoek naar een gesprek.

Het was te gemakkelijk om mijn tijd te verspillen aan iets dat niet eens echt was. Ik ben me bewust van hoeveel tijd de vodex van de sociale media wordt opgezogen of dat het verspild is om online geitvideo's te bekijken, maar deze sage heeft dit echt in het juiste perspectief geplaatst. Ik heb uren met deze vent zitten kletsen en ben uit mijn slaap verdwenen omdat we te laat waren met berichten sturen. Ik werd zelfs afgeleid van mijn baan terwijl ik wachtte op zijn volgende tekst. Ik heb echt geen oog dicht gedaan voordat ik veel kostbare dagen investeerde waarbij ik in contact was met een totale oplichter. Het was een eye-opener in termen van het realiseren van hoeveel van mijn leven kon bestaan ​​op een puur virtueel niveau.

Als het te mooi lijkt om waar te zijn, is dat waarschijnlijk het geval. Een heel leuke vent met zijn eigen plek, een vaste baan en manieren van een goed gekweekte heer? Dat had mijn eerste waarschuwing moeten zijn, om eerlijk te zijn. Ik heb genoeg van mijn portie schokken om te weten dat een eenhoorn als deze waarschijnlijk niet te vinden is tussen de kruisschoten en smerige pick-uplijnen op Tinder. Ik denk dat de Disney-liefhebber in mij de fantasie wilde kopen.

Het onderstreepte het belang om altijd de identiteit van uw tekstbuddy te bevestigen. Toen zelfs mijn bestie - wiens vaardigheden op het gebied van sociale media-onderzoekers ongeëvenaard zijn, ik zou moeten noemen - hem niet op Facebook kon vinden, was ik een beetje achterdochtig. We hebben echter een privé Instagram-account gevonden dat overeenkomt met zijn Snapchat-naam, dus de zoekopdracht was uitgeschakeld. Pas toen hij minder enthousiast werd als het ging om het maken van echte plannen om dat te ontmoeten, rook ik een rat. Toen ontdekte ik de reverse image search-functie op Google, die me later naar het echte Instagram-account leidde waartoe de foto's behoorden.

Mijn idee van daten is meestal beter dan de realiteit. Ik heb altijd geweten dat ik schuldig ben aan het opbouwen van een man of een relatie in mijn hoofd (ik weiger één te veel Katherine Heigl-films), maar dit was op een heel nieuw niveau. Ik hoefde deze vreemde niet eens te ontmoeten om een ​​hele persona te bouwen compleet met leuke scenario's in mijn hoofd - en het kwam allemaal terug om me in de kont te bijten. Het is de eerste keer dat ik echt moet erkennen hoezeer mijn virtual reality mijn echte heeft overgenomen.

Ik ben klaar met online daten. Ironisch genoeg wisselde ik de nummers met deze jongen uit kort voordat ik besloot mijn Tinder-profiel te verwijderen. De ontdekking dat hij een of andere duistere poser was, maakte alleen maar mijn beslissing om alle interacties met potentiële date-waardige dudes te beperken tot alleen persoonlijk. Niet alleen heb ik me ten slotte gerealiseerd dat het onmogelijk is om een ​​correcte indruk van een persoon virtueel te krijgen, maar je kunt voor de gek houden door iemand die helemaal niet bestaat. Nooit meer.