Mijn High Dating-normen waren feitelijk extreem kieskeurig-Geen wonder dat ik nog steeds vrijgezel ben
Ik beoordeelde de rotzooi van iedereen in dating, met name online daten waar ik mensen kon screenen voordat ik ze ontmoette. Ik dacht dat dit goed was en dat ik gewoon wist wat ik wilde, maar ik besefte later dat ik eigenlijk te kieskeurig was. Ik stond geen ruimte toe voor menselijkheid en voor mensen om me te verrassen. Nu werk ik aan meer openheid en laat het universum zijn matchmakingsmagie werken.
Ik wilde iemand die perfect was. Ik was veel te kieskeurig omdat ik iemand wou die het ideaal in mijn hoofd paste van wat een perfecte partner voor mij is. Ik was niet bereid om ruimte te maken voor menselijke tekortkomingen en eigenaardigheden, wat eigenlijk een van de meest innemende aspecten van een persoon kan zijn. Ik blokkeerde mezelf voor de liefde door het hebben van volledig onbereikbare normen voor mensen om te proberen elkaar te ontmoeten. Ik was ook niet echt in staat om een andere persoon te zien voor wie ze zijn, omdat ik zo gefocust was op ondiepe kenmerken.
Ik wilde een "coole" partner. Ik ben een sterk geklede persoon en wilde een sterk geklede partner die toevallig ook hip was. Ik droomde ervan om samen coole Instagram-foto's te maken en iedereen jaloers te maken op hoe geweldig we samen keken. Dit was behoorlijk materialistisch en oppervlakkig voor mij, wat ik meestal niet ben. Ik was verrast door mijn oppervlakkigheid toen ik het me realiseerde. Nu ben ik veel meer geneigd om in orde te zijn met iemand die geen gekke stijl heeft, wetende dat er veel belangrijker dingen zijn.
Ik zei nee tegen "gewone" mensen. Ik weet niet eens wat ik daarmee bedoelde. Ik vermoed dat ik oordeelde naar puur uiterlijk en misschien een beetje persoonlijkheid, maar opnieuw had het veel te maken met hoe anderen mijn relatie ervoeren. Ik wilde niet gezien worden met iemand die eenvoudig was omdat ik mezelf zo eclectisch vind. Dit was een aardig filter om mensen te beoordelen, ik geef het toe! Ik ben blij dat ik mezelf ervan heb bevrijd.
Ik heb op vrijwel iedereen links geslagen. Begrijp me niet verkeerd, er zijn genoeg mensen om links te vegen in online datenland. Maar ik merkte dat ik links liet voor allerlei redenen: te dom, niet nuchter, te atletisch, te weinig gezichtshaar, de redenen gingen maar door. Ik vroeg me af waarom ik alleen was toen ik wegliep, zoals 98% van de mensen met wie ik online contact had.
Ik ging zelfs niet op veel data. Ik heb gehoord dat het niet ongewoon is om met heel veel mensen online te praten, maar slechts een handvol datums te gebruiken. Dus dat is wat er met me gebeurde, maar ik ging niet eens een handvol. Ik ging heel weinig dates doen, vooral in vergelijking met hoeveel mensen in de stad waar ik woon in domme mensen leefde. Ik gaf mensen geen kansen omdat ik hen te hard beoordeelde.
Misschien was ik gewoon niet klaar. Al deze strikte verlangens en filters lieten me afvragen of ik zelfs klaar was om te daten. Mijn ideale bereidheid in daten is om een open geest te hebben, die ik op dat moment duidelijk niet kon. Ik ben echter veranderd, ik ben niet zo stil.
Nu sta ik meer open voor mensen die niet 'mijn type' zijn. Misschien is iemand een beetje nerdiger dan waar ik normaal voor zou gaan, maar verder hebben we veel gemeen - de laatste tijd ga ik ervoor. Ik ben meer geneigd om mensen een kans te geven en te zien hoe het gaat. Dit is tot nu toe succesvol geweest, ik heb een aantal heel aardige mensen ontmoet!
Ik wist niet dat ik gewoon een wedstrijd wou die van me hield. Ik dacht niet aan wat er echt toe deed, namelijk iemand die in staat is om in een relatie te leven en emotioneel genoeg beschikbaar is om diep van me te houden. Uiteraard zijn compatibiliteit en chemie ook belangrijk, maar mijn doel is vooral om in een relatie te zijn met iemand die geweldig is. Ze hoeven niet cool of scherp gekleed te zijn om op een dag van me te houden.
Er zijn bepaalde dingen die belangrijk zijn. Hoezeer ik ook ruimdenkend genoeg moet zijn om mensen een kans te geven, het is toch goed om zelfs een gemiddelde hoeveelheid kieskeurig te zijn. Ik bedoel, er zijn bepaalde dealbreakers en rode vlaggen die enorm belangrijk voor me zijn. Ik denk dat het gewoon een kwestie van balans is - zowel mezelf een beetje kieskeurig laten zijn en open blijven staan voor het feit dat iemand me gewoon kan verrassen.
Ik geloof dat het universum een matchmaker is. Uiteindelijk stopte ik met in paniek raken en stopte ik met alles te controleren. Ik ben meer ontspannen geworden door dating, in de overtuiging dat het universum me uiteindelijk zal matchen met de juiste persoon. Ik hoef niet in paniek te raken en veroordelend te zijn in het proces. Ik kan gewoon blijven hangen en proberen te genieten van de rit, wetend dat ik op een dag mijn persoon zal ontmoeten.
