Ik vertrouw op mezelf voor alles wat ik nodig heb, geen jongens - en dat is precies waarom ik een geweldige vriendin ben

Ik ga gewoon naar buiten komen en zeggen: ik ben een fantastische vriendin van freakin. Ik ben niet arrogant of narcistisch - ik weet gewoon dat het een goede deal is voor mijn vriend om in een relatie met mij te zijn. De reden? Ik wil ze, maar ik heb ze NODIG. Ik zorg voor mezelf en verwacht niets meer dan liefde en respect van mijn partner. Ik denk dat dat eerlijk klinkt, jij ook niet?

Ik weet precies wat ik wil van het leven - en het heeft geen pols. Schokkend genoeg omvatten mijn belangrijkste doelen in het leven niet het krijgen van een vriendje. Ik heb zojuist een man waar ik van hou, maar dat is niet het einde van de game voor mij. Ik weet wat ik wil van het leven - een geweldige carrière, geluk, stabiliteit - en geen van deze dingen komt in een boxershort. Ja, mijn vriend is geweldig, maar dat is een eer voor hem, niet voor mijn vermogen om de juiste man te pakken te krijgen.

Ik zie mijn vriend niet als een geldautomaat ...  Er zijn vrouwen die denken dat hun vriend een handige geldautomaat is. Wat is er met gelijkheid gebeurd, dames? Je kunt het niet op beide manieren hebben. Ik geloof sterk in mensen die hun eigen geld verdienen en het uitgeven (of opslaan) zoals ze dat willen. Ik zou mijn man nooit behandelen zoals hij me koud geld schuldig is voor mijn genegenheid. Ik ben zijn vriendin, geen prostituee.

... Of als mijn persoonlijke chauffeur. Ik ben niet afhankelijk van mijn vriend om me rond te rijden. Hij heeft zijn eigen dingen aan de hand en ik begrijp dat. Sterker nog, ik ben dolenthousiast dat hij dat doet. Ik kan me niet voorstellen dat mijn man overal op me wachtte. Als ik ergens heen moet, kan ik er zelf komen. Dat wil niet zeggen dat ik niet naar plaatsen ga met mijn vriend, alleen dat ik niet verwacht dat hij zijn kalender duidelijk zal houden voor het geval ik een rit nodig heb.

Mijn zelfrespect komt niet van mijn vriend. Of ik nu met een man ben of niet, ik heb dit kleine ding dat eigenwaarde heet. Het is echt iets moois. Ik heb geen complimenten nodig van mijn man om me de wereld waardig te laten voelen. Ik heb het eerlijk begrepen. Ik ben het waard en ik twijfel er niet aan of mijn man het vergeet om het mij te vertellen.

Ik ben niet wanhopig op zoek naar aandacht van mannen. Ik smeek niet om aandacht van mannen en dat zou ik nooit doen. Ik krijg mijn eigen gevoel van eigenwaarde van de dingen die ik feitelijk bereik, niet omdat iemand me in een bar gadeslaat. Kortom, het betekent dat ik niet aan mijn man ga vragen om me constant aandacht te geven. Dat zou ongelooflijk ongezond zijn.

Ik heb mijn eigen vrienden - ik hoef niet op de zijne te slaan. Voordat ik zelfs mijn vriend zag, had ik een brede vriendenkring om me heen. Ik doe het nog steeds. Ik hecht grote waarde aan vriendschap en werk voortdurend aan mijn sociale relaties. Ik ben niet bij mijn vriend, zodat ik zijn vriendschapsgroep kan vasthouden en me populair voel. Ik heb hem helemaal niet nodig om zijn sociale leven met mij te delen (als hij dat doet, ben ik een spel!). En omdat ik mijn eigen vrienden om me heen heb, ben ik niet voortdurend op hem aangewezen voor interactie. Hij kan een paar uur golfen omdat ik dingen moet doen en mensen moet zien.

Ik verwacht niet dat mijn man me mooie dingen gaat kopen. Nogmaals, ik ben hier niet voor vanwege de materiële zaken of het geld. Kom op nou! Wat voor soort relatie zou dat zijn? Een behoorlijk verknipte, zeker. Ik haat het als ik hoor van dames die verwachten (nee, eis) dat hun jongens dure dingen kopen. Het is walgelijk. Waarom zou hij moeten? Het spijt me, maar een man hoeft zijn liefde voor zijn vriendin niet te tonen door zijn bankrekening te legen.

Ik weet dat ik alleen kan overleven - ik ben niet wanhopig. Ik wil het niet uitmaken met mijn vriend; hij maakt me enorm gelukkig en ik ben dol op hem. Dat gezegd hebbende, weet ik dat ik het alleen zou overleven als het erop aankwam. Hij liep de deur uit en sneed me naar binnen, maar ik ben sterk genoeg om er TF overheen te krijgen. Overleven op mezelf was natuurlijk al eerder en het zou opnieuw zijn. Dat betekent dat ik geen vriendin ben en dat ik niet het soort vrouw ben dat alles zal doen om haar man te houden. Ik zal mezelf niet verlagen of veranderen om een ​​jongen gelukkig te houden - ik ben authentiek mezelf, altijd.

Als ik iets leuks doe, is het omdat ik het wil. Dat wil niet zeggen dat ik geen leuke dingen doe voor mijn partner. Ik doe. Het enige verschil is dat wanneer ik uit mijn weg ga voor mijn man, het is omdat ik helemaal wil. Ik wil niets liever dan hem gelukkig maken, omdat hij me ook gelukkig maakt. Telkens wanneer ik iets doe, wordt het niet gedragen door de misselijkmakende angst dat hij me zou verlaten, het wordt echt gedragen door liefde. Ik zie mijn vriend als mijn gelijke - mijn partner - en dat is alles wat hij ooit moet zijn.